Stajenka

Ada

Fakt faktem nie chwaliłam się, jakoś tak wyszło, ale osobiście zapraszam chętnych na odwiedzenie Grani i nie tylko.. w Mirelkowej stajni, bo tam sobie przycupnęłyśmy.

Ada

Eeeeh miałyśmy ciężką niedzielę, Grani złapała potężną kolkę i niestety żaden weterynarz nie był uchwytny.

Dzięki pomocy Darka O. Grani żyje, bo gdyby nie on to już chyba byłoby po niej.. Najchętniej bym go ozłociła. Daro DZIĘĘĘĘKKI.

Po tym zdarzeniu muszę się przygotować na taką ewentualność w przyszłości, czyli pora uzupełnić apteczkę.

nongie

Jak jej pomogliscie? Wiadomo od czego ta kolka?

Ada

Niestety nie wiadomo, rano podczas karmienia było OK, około 13.00 Grani słaniała się już na nogach.
Kiedy przyjechałam do stajni, koleżanka już ją oprowadzała, a w zasadzie ciągnęła. Grani co chwilę zwijała się z bólu i traciła równowagę, cała była zlana potem.
Z relacji A. dowiedziałam się, że już parę razy jej się wywróciła.
Bóle były tak silne że ona nie dawała rady nawet powolutku stępować, musiałyśmy ją podtrzymywać rękami w czasie ataków.

Dzwoniłam gdzie się dało, niestety nikt nie był uchwytny, nawet zwykły weterynarz od psów i kotów..

W końcu dorwałam Darka O., który akurat był w Stodołach i pożyczył od kogoś Biovetalgin. Na szczęście od stajni Krewniaka do Stodół jest bardzo blisko, także dość szybko dojechaliśmy z pierwszą dawkę Biovetalginu. Potem chodziłam z nią jeszcze jakieś 2 godziny, na szczęście po ok 15-20 minutach widać już było działanie lekarstwa.
Grani zaczęła chodzić w miarę samodzielnie, człapała bidna ledwo ledwo ale już nie przewracała się modli

Ok 16.00 skontaktowała się ze mną weterynarz która doradziła mi podać jej szybko No-Spę.
Na szczęście miałam dojście do lekarza, także do godziny dostała jeszcze ok 100 ml domięśniowo No-Spy.
Po ok. 4 godzinach od podania Biovetalginu, dostała jeszcze jedną dawkę tego lekarstwa ponieważ nie byliśmy pewni czy to nie wróci. Poza tym nie była zdiagnozowana przez weta więc ryzyko było dość duże.

Paskuda

dobrze, że wszystko dobrze się skończyło

Ada

Ano, mnie kamień z serca spadł.. ufff.

Poszumy Frankusowe

No to ja trzymam mocno kciuki,żebyście juz wiecej nie musiały przeżywać takiego horroru.
Odpukać, ale mojego szłapoka jeszcze to nie spotkało.
Pewnie dostałabym zawału

Kdzieś tam słyszałam,że podobno na kolke dobrze działa wódka <eh?>

Dekster

Floppy to jesteśmy rodziną

:Djak byś nie wiedziała.
Bedziesz miec siwego konia sialalalalalalalala ;-> ;->

Paskuda

Dekster

KOniowi daje się tą wódke do picia czy smaruje się go nim?

Ada

Poszumy Frankusowe

Ada

To się nazywa hreczka.

Zamieszczę parę zdjęć "moich" siwków.
Po tych dwóch koniach stwierdziłam, że takie siwe jest super i że nie mam już nic przeciwko tej maści. Tylko te czyszczenie w zimę...

Poniżej zdjęcie bardzo fajnego ogiera, który kosztował mnie trochę nerwów, ale też utkwił mi w pamięci jeździeckiej:

to zdjęcia ze stodolskiego Huberta:

nongie

A czym Cie zdenerwował ten siwy przystojniak?
Jak ma na imie?

Ada

To był prywatny koń, zaczęłam z nim pracować jak już miał ok 4 lata i był po półrocznej przerwie w jeżdżeniu. Zajeżdżany był przez inną osobę a potem ta osoba wyjechała, także chłopak się obijał.
Już na pierwszej jeździe pokazał co potrafi i że chodzenie z jeźdzcem na plecach nie jest celem jego życia tanczy

Po paru minutach tańców i baletów, stwierdził że chyba trudno jest się mnie pozbyć z siodła i wykombinował, że świetnie będzie przewrócić się na plecy. A co!
Przez następny miesiąc, stawiał się jak mógł, odmawiał współpracy, zaliczyliśmy jeszcze chyba ze 2 wywrotki na plecy, aż w końcu chłopak się poddał. Potem juz było tylko dobrze.
Miałam później niezły ubaw jak koleżanka próbowała na nim pojeździć, to tak się zaparł, że prawie chodził do tyłu, tempo 50m/minutę. Wyglądało to przekomicznie.
Moja siostra też przekonała się, że z nim nie są żarty i zaliczyła dość widowiskową "glebę", aż myślałam że będę dzwonić po pogotowie, bo nie mogła przez dłuższy czas dojść do siebie.