Stajenka

martik

Nic nie piszę, bo właściwie na razie żadnych spektakularnych osiągnięć nie ma. W ciągu tygodnia jestem w stajni późnym wieczorem- więc nie ma jak zrobić fotek ani nakręcić filmu.
Ćwiczymy z ziemi, lonżujemy kobyłę. Niestety ona jest dość spięta, bo jest ciemno i denerwuje ją każdy szmer, szelest. Pozytywne jest to, że wychodzi na padok wieczorem sama i przestała rozpaczliwie rżeć za innymi końmi.
Wszystko psuje mi pogoda Smutny

Oprócz tego, że jest ciemno, często ziemia jest zmrożona, jest gruda, więc nie da się pobiegać kłusem.
W ostatni weekend na kobyle siedział Lechita. On jest niezadowolony tym jej spokojem i opanowaniem. Wiem, że wolałby, żeby była bardziej szalona- tymczasem, Cura jest zupełnie spokojna, dla niego aż za bardzo i obawia się, że będzie z niej straszny leniwiec, bez dążności do przodu. Kobyła nie potrafiła skumać, że ma iść do przodu z jeźdźcem na grzbiecie... No ale to akurat chyba nie jest najgorsze- po prostu musi się tego nauczyć.
W ten weekend planujemy z kobyłą wyjazd w teren. Pojedziemy albo z Astrid albo z Gniewkiem, staruszkiem koleżanki ze stajni.
Może uda mi się pokazać Curę jak chodzi na lonży.

Cieszę się, że kobyłka Wam się podoba Wesoly

martik

Mamy za sobą pierwszy wyjazd w teren z jeźdźcem na grzbiecie Wesoly

Ale od początku... Mruga

W sobotę na kobyle siedział Lechita. Połazili stępem po ujeżdżalni, pokłusowali trochę i zaczęli uczyć się na czym polega skręcanie i zatrzymywanie się Jezyk

Lechita powiedział, że kobyła nie będzie miała żadnych problemów z przejściami w dół, bo bardzo ładnie jej wychodzą- zwłaszcza do stępa i do stój Wesoly

Żartowniś z niego Mruga

Wszystko to odbywało się pod wieczór, przy latarniach, w towarzystwie innych koni. Kobyła nie płoszyła się i to jej kolejna zaleta. Myślę, że miała tyle wrażeń, że po prostu nie reagowała na drobiazgi uuu

Niestety znów było za późno, żeby zrobić fotki.
W niedzielę za to, byłam przygotowana na jazdę na ujeżdżalni i dalsze nauki skręcania i zatrzymań i przejść. Tymczasem, rider wyjeżdżał na Nepalu w teren, więc jego żona, Ewa, powiedziała: Marta, to może pojedź za Nepalem w teren? Zobaczycie jak kobyła idzie w terenie a jak pójdzie za doświadczonym, odważnym koniem (łogrem), to nie powinna wariować... Mruga

No i pojechaliśmy... Kwadratowy

Kobyła po raz pierwszy w życiu wyszła w teren, tak daleko od stajni. I to w dodatku po raz pierwszy w życiu z człowiekiem na grzbiecie Wesoly

I bardzo ładnie jej poszło Wesoly

Szła dzielnie, kilka razy podkłusowała, jeśli czuła się mało bezpieczna. Przechodząc przez jeden z rowów melioracyjnych, hycnęła sobie Wesoly

Hehe- ale się uśmiałam Wesoly

W lesie, na ścieżce kłusowaliśmy- szła mocno do przodu ale do przytrzymania. Nepal był kochany, bo pozwalał jej wjeżdżać sobie w zadek Mruga

W kłusie kobyłka bardzo ładnie niesie- całkiem miękko i zadziwiająco prosto jak na takiego konia. W stępie z tym prostym chodzeniem jest trochę większy problem Mruga

Cały teren upłynął nam bardzo fajnie. Spodziewałam się wszystkiego ale kobyła ufna, szła ładnie, bez żadnych szaleństw, wariacji. Dużo otuchy dodawała jej obecność Nepala. Nie reagowała na leżące śmieci, opony, płachty, worki... Patrzyła na nie wielkimi oczami ale dopóki się coś tam nie poruszyło, dopóty wszystko było dobrze, sztywniała ale przechodziła dalej.
Na sam koniec postanowiliśmy zrobić jej próbę wodną. Mamy po drodze do stajni taką głęboką kałużę do przejścia, którą ciężko jest ominąć. No ale nie na tyle ciężko, by uskoczyć w bok i wylądować z siedzącym na grzbiecie człowiekiem w krzakach, między drzewami uuu

Mam całe ręce pokłute, podrapane od kolców

Kobyła stanęła jak wryta i ani w tą ani w tamtą się jej pchnąć nie dało. Nie było mowy po prostu. Ani prośbą ani groźbą. Nic, NO WAY ups

W pewnym momencie pozostała mi wizja zejścia z niej, co wiązałoby się ze wskoczeniem do wody nie

Brrr... żadna przyjemność.
W końcu, nie wiem jakim cudem udało mi się na niej trochę wycofać i jakoś idąc dalej przez krzaczory obeszłyśmy wodę bokiem. Niezłe doświadczenie, nie ma co. Kobyła wróciła z terenu z pięknymi gałęziami w ogonie Kwadratowy

Myślę, że to przeżycie było dla niej ciekawe ale też mocno stresujące. Mimo wszystko, zachowywała się bardzo ładnie i jestem z niej naprawdę zadowolona. Zwłaszcza dlatego, że zniosła niesienie na grzbiecie znerwicowanego jeźdźca, który siedział na niej... jak na bombie zegarowej cwaniaczek

Z tego wszystkiego znów nie mam dla Was fot- aparatu nie ryzykowałabym brać Mruga

PS. Rider, dzięki. Zwłaszcza za rozbawianie mnie po drodze, co skutkowało rozluźnieniem się Mruga

dakron

Czyli koń idealny do wkkw? Mruga

bastylia99.

no dokładnie Wesoly

jeszcze będzie z niej Champion Jezyk

martik

No właśnie nie jest idealna do WKKW zdaniem Lechity- dla niego jest zbyt spokojna. Koń do wkkw powinien mieć charakter, być trochę wariatem. Tymczasem Cura jest spokojna. Bardzo Wesoly

Chempionem nie będzie. Warunki fizyczne jej na to nie pozwolą.
No i pojawił się jeszcze inny problem- nie działa na nią bat. A w terenie brak reakcji na bata oznacza duże kłopoty

rider

W imieniu Nepala chciałem podziękować za udany teren i zaprosić koleżankę na kolejny wypad " w Polskie" np. w kolejny łykent.

rider

dakron

Wydaje mi się odwagę trudniej wypracować niż szybkości. Mruga

rider

lechita · Dołączył: 22 Lis 2005 Posty: 615 Przeczytał: 0 tematów

zawsze do tej pory miałem tak, że podczas lonżowania to koń dyszał, a nie ja

. I to tyle co ja mam uwag do Curry na dziś Wesoly

.

Zna ktoś jakiś dobry bat do lonżowania? że jak sieknę to koń poczuje? bo jak na razie to reakcja jest żadna.....

dakron

lechita · Dołączył: 22 Lis 2005 Posty: 615 Przeczytał: 0 tematów

ok, zmieniam tekst na poprawny politycznie - czy ktoś zna jakiś wysokorespektowalny przez konia bat ? :-P

dakron

niestety nie znam takowego sprzętu, konie z którymi pracowałam miały respekt przed każdym, nawet zwykłą ujeżdżeniówką.. a może to ja jestem taka straszna Mruga

Osm ma pomysł ale chyba na pw przerazony

osm

Eeee - pomysł jak pomysł - pogadaj z wędkarzami Jezyk

Paskuda

Martik widzę, że coraz lepiej Wam idzie cieszę się

Lechita, gdyby bała się przynajmniej czegoś szeleszczącego to możnaby było na koniec bata przywiązać np. worek foliowy, ale jak już jej Martik zrobiła terapię workową nie wiem czy pomoże Wesoly

. A może jakaś grzechotka z nieprzyjemnym dla niej odgłosem?