Stajenka

nongie · Wysłany: Pią 14:34, 02 Mar 2007 Temat postu: Zaniedbania

Chciałabym w tym wątku pokazywać, jakie mogą być efekty obojętności i niedbalstwa. I jak niewiele czasem trzeba, zeby pomóc. Jeśli macie podobne przykłady - zapraszam.

Tak wygląda kot z nieleczonym świeżbem.

Ten ze zdjęcia był bezdomny. Świąd był tak silny ze oskalpował się sam.
Na szczeście znalazły się osoby ktore nie przeszły obok jego cierpienia obojętnie.
Zadziwiająco wiele kotów przydomowych rownież cierpi na tę chorobę, pierwszym dość charakterystycznym objawem jest ciemna wydzielina w uszach, podobna do fusów po kawie. Leczenie nie jest drogie, trzeba tylko sytematycznie czyścić uszy i zakraplać maścią Oridermyl przez conajmniej 7 dni. Dla bardziej zasobnych portfeli istnieje wariant jednorazowy, dodatkowo zabezpieczający kota przed pchłami i pasożytami - Stronghold. Jedno i drugie do nabycia u weta.

Iburg · Wysłany: Pią 15:54, 02 Mar 2007 Temat postu:

Ale biedak, to u Twoich wetów

nongie · Wysłany: Pią 16:02, 02 Mar 2007 Temat postu:

Nie, to dziewczyny z Katowic na "Miau" pokazały

majkam · Dołączył: 18 Lut 2007 Posty: 44 Przeczytał: 0 tematów

Rany!! Ale musiał cierpieć!!!

Ale miałam taki sam problem. Moja Ciocia przygarnęła kotkę, która była w ciązy. I w tamtym roku w czerwcu urodziła śliczne trzy kociaki - każdy inny z prześlicznymi kitkami na uszach, jak u Maine coona. Po trzech miesiącach pojechałam do Cioci i wzięłam dla mojej teściowej kotkę. Kotka przez parę dni miała byc z nami, a później miała sie przeprowadzić na wieś. Ale już pierwszego dnia zauważyłam, że Kitka trzepie łebkiem i drapie ucho. A że na dniach mieliśmy iść z nią do weta, na odrobaczenie, szczepienia i takie tam "zabiegi" kontrolne (bo przecież nie wyślę chorego kotka na wieś) - więc postanowiłam zwrócić uwagę weterynarzowi. Diagnoza mnie trochę przeraziła - świerzb uszny, ale przez to nowi właściciele brata i siostry Kitki mogli wyleczyć swoje pupile. Bo oczywiście rozdzwoniły sie telefony z informacją o chorobie. Bo ten pasożyt atakuje cały miot. Oczywiście matka była pierwsza. Ciocia długo jej wyleczyć nie mogła. Nie wiem czy wina niedoświadczonego weterynarza, czy co... nie wiem, ale chodziła z kotką przez poł roku z tymi uszami. A "moja" Kitka dzielnie znosiła dzielnie mycie uszków. Ale ja jej przemywałam "domowym" sposobem. Tak mi zreszta wet zalecił. Najpierw dostała zastrzyk, a potem brrr, dreszcz mnie przechodzi na mysl o tym zabiegu - włożył jej do ucha pensetę i tak strasznie jej probował naruszyć tą skorupę w uchu, że biedna tak bardzo miauczała, że sie popłakam i już, juz miałam nawymyslać weterynarzowi, że nie ma wyczucia sytuacji, ale ubiegł mnie widząc na moich policzkach łzy - uspokoił mnie, że tak trzeba, bo to pasożyt, że już długo siedzi w uszach, że zrobił juz z naskurka skorukę, którą musiał wyczyścić i ze on wie, ze to boli, ale musiał tak zrobić. Po czym zakropił, przemył (już wyjątkowo delikatnie) wyczyścił jej uszka. Nakazał zrobić mieszankę i przemywać codziennie uszy. Po miesiącu terapii miałam się udać na kontrolę. Mieszałam więc pipetkę wody utlenionej i pipetkę rywanolu. I tym przemywałam uszka codziennie. Po miesiacu wet strwierdził zmniejszenie się świerzba, zrobił zastrzyk i kazał się pojawić za miesiąc. Zapłaciłam w sumie 60 zł. za zastrzyki (były trzy) i przemywania uszu oraz obcinke pazurków na wszystkich wizytach. Po miesiącu okazało się, że jest już zdrowa i może jechac na wieś. Ale oczywiście - jak to w życiu bywa - pojawił się następny problem uniemożliwiający wyjazd Kitki do mojej teściowej. Po wszystkich tych "perypetiach" nawet nie zauważyłam jak między nami utworzyła sie więź... Tak bardzo się nie chciałam zaangażować, że stało się zupełnie odwrotnie. Tak pokochałam tą małą "burzę gradową", że jej wyjazd na wieś odwlekałam jak tylko mogłam.

I tak to połączył nas świerzb. Choć Kitka juz od trzech miesięcy jest na wsi - to tesknie za nia i mimo, że u nas zamieszkała Lisia to i tak tęsknię za Kitką.

warto poświęcić czas zwierzakowi, tak pieknie dziekują!

nongie · Wysłany: Pon 8:29, 12 Mar 2007 Temat postu:

majkam · Dołączył: 18 Lut 2007 Posty: 44 Przeczytał: 0 tematów

Nie wiem z czego był zastrzyk, może przeciwko jakims innym chorobom, a może jakies witaminki to były - nie wiem. Fakt jest faktem, że wet jest naprawdę dobry i nie podejrzewam go o jakieś niecne czyny. Szczególnie, że sam kocha zwierzęta i nie boi sie tego okazywać. Mam do niego zaufanie, szczególnie, że opiekuje się naszą kielecką hodowlą maine coonów - Ewenement. A pod mikroskopem faktycznie "toto" sprawdzał.