Stajenka

wanilia

Tyle pieniędzy... Jesteś wytrwała! Niech Bóg Ci to wynagrodzi...

martyna92

Boże wzruszająca historia!
Trzymam kciuki za myszkę...
U mnie w ośrodku jest 2 letnia klacz AQH ...
ok 5 miesięcy temu przez "kopnięcie" ją przez koleżankę doznała złamania nogi gdzieś w okolicach łokcia...
zanikły jej mięśnie nie miała czucia w nodze od ściągnięcia gipsu już troszkę minęło ...
codziennie staram się jeździć do ośrodka żeby z nią troszkę popracować
2 tyg temu dostała ostatnią dawkę zastrzyków rozkurczowych teraz rehabilitacja...
Mała znosi to dobrze zaczyna się opierać na nodze zgina ją a nie ciągnie pod sobą
odbudowuje jej się mięsień mimo że jeszcze dużo pracy z nią Malutka jest fantastyczna a to ciepło bijące z jej oczy ... można się zakochać!

Kolejny przykład? Chrapka odkupiona z rzezni oddana tylko dlatego że była "chuda" i w ciąży i wogóle jej brzuch nie rósł ...
Dziś Chrapka mimo małej kontuzji nogi jest cudownym koniem do współpracy
Ma pięknego syna Celibata (wielbłąd) który jest WIELKI ...

Sparky przywieziona z Holandii piękna ruda klacz słyszałam dwie historie o niej,
że gdy była młodsza jej właściciel ją bił (nie lubi męskiego głosu i nie pozwala się zbliżać np. prezesowi boi się go) , a druga że przyczepa się wywróciła ...
No ale wtedy bała by się przyczepy a nie człowieka prawda?

ten_veroniq

Orawa przyjechała z kliniki we Wrocławiu, gdzie dr Golachowski dokonał CUDU

Ja wiem, że kopyto nie odbudowywuje się (martwica kości koronowej), że trzyma się tylko na dwóch zaczepach, ale... ONA STOI. CHODZI. KŁUSUJE, A NAWET GALOPUJE.

Orawa będzie żyła bez bólu i dyskomfortu do czasu, aż się wykopyci. Kiedy to nastąpi, zależy od warunków utrzymania, podłoża, kucia i... szczęścia. Może za pół roku, może za kilka lat.

Mysza ładnie przybrała na wadze, chodzi płynnie (mimo, że kuleje), nie zatacza się, nie podrywa nogi pod brzuch. Obciąża wszystkie kończyny niemal równo. Obecnie przeżywa kwitnący romans z wałachem w swojej docelowej stajni hotelowej - ona się grzeje, a wałach myśli, że jeszcze jest ogierem (niedawno kastrowany).

Myślę, że jest jej dobrze.

Widzicie różnicę?

[link widoczny dla zalogowanych]

ten_veroniq

przyjazd:

[link widoczny dla zalogowanych]

zapoznanie:

[link widoczny dla zalogowanych]

bruderschaft z nowym kolegą Mruga

[link widoczny dla zalogowanych]

boks:

[link widoczny dla zalogowanych]

kopyto:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

ten_veroniq

Kilka tygodni temu Orawa miała zdejmowane kopyto. Wcześniej nie było takiej możliwości, bo nie narastało (martwica koronki). Cudem coś się ruszyło i kopytko powoli, powoli zaczyna rosnąć, a Orawa przypominać normalnego konia Mruga

Wstawiam link, nie zdjęcie, bo podobno dla niektórych widok może być szokujący: [link widoczny dla zalogowanych]

Kilka zdjęć ze stajni, gdzie teraz stoi. Jest to stajnia kowala, który zdejmował puszkę. Pierwsze tuż po przywiezieniu, te z opatrunkiem już po zdjęciu kopyta.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

ten_veroniq

Orawa pozdrawia Wesoly

Kopyto odrasta, odrasta...

nongie

O kurcze, z pewnym opóźnieniem zerknełam w ten wątek.
Czy zdjecie puszki, to jest własnie "wykopycenie"?
Czy po tym zdjeciu jest szansa, ze urośnie jej normalny paznokieć?

Veroniq, u Was to dużo ludzi z wielką wiarą jest.
A wiara czyni cuda i wiara się zarażają inni.
Podziwiam i kibicuję niezmiennie - to zaszczyt mieć kogoś takiego na forum.

ten_veroniq

Nonia, nie rozpieszczaj mnie... aż tak Mruga

Wykopycenie to utrata puszki kopytowej - jak się koń wykopyci, to już nie ma ratunku. Właśnie w celu zapobieżenia wykopyceniu, puszka została w dużej części zdjęta przez kowala. Gdy odbywa się to fragmentami, pod ścisłą kontrolą, jest szansa, że odrośnie w miarę prawidłowo. "Nowe" kopyto będzie trochę innego kształtu i wymaga dobrego werkowania do końca życia konia, ale zwierzę może normalnie funkcjonować, a nawet zdaża się - chodzić w lekkiej rekreacji.

ten_veroniq

We wtorek dr Golachowski zrobił Orawie porównawcze RTG i okazało się, że w ciągu kilkunastu miesięcy od pierwszych prześwietleń, nastąpiła ogromna liza kości. Tego procesu nie można ani zatrzymać, ani nawet spowolnić. Orawa od kilku tygodni pokazuje, że noga ją boli. Zaczęła mocniej kuleć, odciąża kończynę stojąc - nie w normalny sposób, czyli opierając na czubku kopyta, tylko unosząc kilka cm nad ziemią.

Zdjęcia zostały zrobione po to, by kowal mógł prawidłowo przeprowadzić kolejny zabieg zdjęcia kopyta, a okazało się, że są wyrokiem śmierci.

martik

Nic sie nie da zrobic? Smutny

ten_veroniq

Można protezować, ale na to się nie zgodzę. W każdym razie do czasu, aż opracowane zostaną technologie, pozwalające koniowi ze sztuczną nogą żyć wygodnie, bez bólu i dłużej, niż parę miesięcy. Orawa już tego nie doczeka.

Iburg

Bardzo mi przykro. Można pocieszać się tym ze miała parę miesięcy dobrego zycia i byla w tym czasie szczęśliwa.
Tez uważam że jeżeli nie da się nic zrobić żeby nie cierpiała, to można jej pomóc skracając cierpienie. To trudna i przykra decyzja ale najlepsza dla konia.
Trzymaj się Veronoq bo ostatnio zbyt wiele masz podobnych trudnych decyzji.
Może przyszły rok będzie lepszy.

martik

Czasami trzeba zacisnac zeby i pokrzepic sie mysla, ze zrobilo sie to, co zrobic mozna bylo.
Sandra, ja wiem, ze nie szukasz poklasku ale pamietaj, ze dzieki Tobie ten kon mial choc kilka szczesliwych chwil. Jesli nie ma innej drogi i to jedyne rozwiazanie, wowczas trzeba uszanowac wole losu i pozwolic odejsc Orawie.
Moge sobie tylko wyobrazic co czujesz i przez co przechodzisz. Bardzo mi przykro, ze tak to sie potoczylo i przykro mi, ze kolejne konskie zycie gasnie.
Podziwiam Cie nasza kochana Sandro i doskonale rozumiem decyzje, z jaka sie zmierzasz.
Pamietaj, ze masz tu grono przyjaciol i jestem przekonana, ze kazdy Stajenkowicz jest gotow aby przyjsc Ci ze wsparciem, chocby moralnym.

Cytrynka

Jest mi bardzo przykro....trzymaj się jesteśmy z Tobą..... Smutny

Szara

Bardzo przykre... Ale ważne że choć trochę dobrych chwil miała.
Nie wiem co napisać, myślę ze Martik powiedziała wszystko.
Sandra, pozwól że zwróce się po imieniu, jesteś aniołem, naprawdę. To co robisz dla zwierząt jest dowodem na to, że prawdziwi ludzie jeszcze nie wyginęli.
Trzymaj się.