Stajenka

ten_veroniq

Zadzwoniła pani. Do oddania rottweilerka. Czemu do oddania? Długie zawahanie, jąkanie się, w końcu wygodna odpowiedź "bo właściciel umarł". Od razu mówię - nie wierzę w tę wersję.

Podczas bezpośredniego wywiadu okazało się, że pies jest u pani (i jej męża) nie "od niedawna" - jak mi wmawiano - ale od... roku Dlaczego nie może zostać? Bo nie.

Warunki są, gospodarstwo, podwórze, ogród. Państwo nie są ubodzy. Pies odkarmiony. Dogaduje się z kundelkiem - rezydentem. Dlaczego więc nie może zostać? Bo... eee... (tu mniejsce na mętne wyjaśnienia).

Pani najpierw opowiada, jak to kocha psa, a później, że przecież "las blisko, można przywiązać do drzewa". Ale ona nie przywiąże, bo jest dobra i kocha psa. Ale mam go natychmiast zabrać.

Zabieram jutro po południu. Majla, bo tak się suka nazywa, ma 1.5 - 2 lata, wygląda jak rottweiler, jest solidnej budowy, ma ładny łep. Trzymana na łańcuchu oszczekała mnie, ale spuszczona - najpierw ignorowała, a później przyszła na pieszczoty.

Oto ona:

... a tu na zdjęciach "pozowanych", bo państwo bardzo się zbulwersowali, że fotografuję Mailę na łańcuchu przy budzie...

(tu widać przebarwienia sierści - nie jest czarna, jak normalny rottweiler)

Iburg

Może i lepiej jeżeli znajdzie inny dom, bo ten to ze zdjęć nie wygląda zbyt dobrze

ten_veroniq

Nie wygląda zbyt dobrze, ale pies sprawia wrażenie akceptowanego i zadbanego. Stąd moje zdumienie, że właściciele chcą się Maili pozbyć... Są warunki: podwórze, ogród, kawałek sadu, pomieszczenia gospodarcze, jeśli nie chcą jej w domu... Nie wiem, po prostu nie rozumiem.

Dzisiaj wieczorem zabieram ją do siebie. Popytajcie znajomych, może ktoś szuka rottweilera dla siebie.

martik

I w końcu nie zdradzili dlaczego jej nie chcą? Cholerka Smutny

Ten, a może ona ma napady agresji? Nic takiego nie zauważyłaś? Wiesz, pies spokojny, miły ale przy najmniejszej konfrontacji pokazuje rogi...? Może im pokazała i się przestraszyli?

ten_veroniq

Tego się dowiem dopiero, gdy poobserwuję ją u mnie. Jednak nie zauważyłam, żeby ci ludzie się jej bali.

ten_veroniq

Zakochałam się... To mi się raczej nie zdaża... Już myślę z przerażeniem, że będę musiała ją oddać...

Slonce

a ja się boję takich psów... Wolę jakieś takie mniej agresywne rasy....

fetyszystka

nie ma psów agresywnych... są tylko takie ze skłonnością do agresji, ale przy odpowiednim prowadzeniu mogą być równie łagodne jak np Golden Retrivery czy Labradory. Osobiście też nie przepadam za bliskimi spotkaniami z tego rodzaju psami, bo jakoś nie do końca im wierzę, tymbardziej nierasowym. Przeraża mnie ich siła uścisku przy ugryzieniu i szczękościsk.

ten_veroniq

W przypadku psa rasowego (z metryką) raczej wiemy czego się spodziewać - a konkretnie tego, że niezależnie od rasy (jamnik, pitbull, golden), będzie to osobnik zrównoważony i nieagresywny. Inne powinny być eliminowane z hodowli, aby "złe" geny nie zostały przekazane.

Niestety w Polsce większość psów to bezmyślnie wyprodukowane mieszańce (również w typie rasy) i mając taki owoc mnożenia osobników odbiegających od wzorca - także (a może przede wszystkim) psychicznego - na dodatek nieprawidłowo prowadzone (gdy np. w kręgach dresikus agresivus modne stały się amstaffy, każdy chciał mieć agresywniejszego, niż koledzy, żeby zaimponować - i właśnie takie psy między sobą krzyżowano)... no więc w związku z tym wszystkim straciłam wątek wstyd

ale ogólnie chodzi mi o to, żebyście byli ludźmi rozsądnymi, nie rozmnażali psów i suk niehodowlanych, propagowali sterylizację / kastrację w swoim otoczeniu i nie kupowali psów w typie rasy od pseudo-hodowców. uff... Mruga

A wracając do Mayli. Rottweilery to z natury miśki i Mayla na szczęście taka właśnie jest. Budzi respekt wyglądem, ale jak na razie nie daje powodów do niepokoju, jeśli chodzi o psychikę.

ten_veroniq

Mayla zostaje na razie u mnie.

Została zaszczepiona przeciwko wściekliźnie i zaczipowana.
Sterylizacja umówiona na 29 maja.

Na początku wcale nie chciała biegać, bała się oddalić na kilka kroków. Teraz wyraźnie jej się spodobało, na spacerach dostaje głupawy. Nie umie się bawić z psami, zaczepki odbiera jako atak i wycofuje się z podkulonym ogonem (jakim ogonem? Mruga

). Chociaż dzisiaj pierwszy raz ścigała się z Gizmem i jego gwałtowność już nie robiła na niej takiego wrażenia, jak na początku. Do czasu, aż uszczypnął Maylę w szyję. Wtedy uciekła i schowała się... za moimi nogami.

W samochodzie stoi (siedzi) między fotelami, z głową na moim kolanie. Co chwilę unosi wzrok, patrzy w oczy. Jak wysiadam z auta - natychmiast hop na moje siedzenie. Jak się znudzi, to idzie na pakę poleżeć z Żabą i Brunem. Na razie jest zupełnie bezkonfliktowa. Boi się, gdy któryś pies warknie (nawet nie na nią), od razu rusza w drugą stronę.

Gdy chciałam jej rzucić patyk, okazało się, że panicznie boi się takich rzeczy. Uciekła i kilka minut nie mogłam jej skusić, żeby podeszła z powrotem. Gdy raz oddaliła się, mimo przywoływania, a ja skarciłam ją głosem DOCZOŁGAŁA się do mnie, przewróciła na grzbiet i zamknęła oczy, zaciskając mocno powieki. Boże, co trzeba zrobić psu, żeby później tak się zachowywał...

Umie chodzić w kagańcu (albo właśnie się nauczyła). Na smyczy ciągnie, ale nie przesadnie. W domu i samochodzie bez problemu zachowuje czystość. Nie lubi zostawać sama, na początku piszczała i szczekała, ale powli się przyzwyczaja, że ja zawsze wracam i nie trzeba się aż tak stresować.

Czy ja już wspominałam, że to pies - ideał? Mruga

Na razie zostanie u mnie. Zobaczymy, czy jej poprawne zachowanie w stosunku do Tangi i kotów nie zmieni się po okresie adaptacyjnym. Jeżeli nie... no cóż, chyba będę mieć trzecie dziecko...