Stajenka

majak

Hugo to gratuluje samych gwiazdek - ja przy czyms takim miałam zęby wbite w dolną wargę

kwiatkonie

martik

guli · Gość

kwiatkonie

guli · Gość

Miałam na myśli to,ze do konia którego znam i mam zaufanie mogę pozwolic sobie na zupełnie swobodne zachowanie, tzn bez strachu i nawet siedziec prawie pod brzuchem.Ale to przyszło z czasem.
A swoją drogą czy da się ukryć własną niepewność?
Język ciała zawsze nas zdradzi, nawet jak próbujemy sie maskować.
Wczoraj miała okazje poobserwowac jak "moje" koniki zareagują na inną osobę.
Pojechałam z córcią wieczorem do stajni.Koń srożył się troche, ale poszła do kuca.Przednią nogę dał, jak tylko dotknęła zadu to ostrzegawczo machnął kopytem.
Później wyprowadziłam je poza wybieg ,żeby zobaczyły oświetloną choinkę- Kuba oczywiście nie podszedł blisko.Kuca miałam na uwiązie, kon luzem.W pewnum momemcie kuc swoim zwyczajem skoczył na konia, ten odbiegł w stronę córci- ta cofnęła się.Czyli ciało nas zdradza.Ja jestem przyzwyczajona do takich zachowań , wiec nie ruszam się z miejsca, tylko krzyczę na kuca ,zeby przestał.
Jeszcze ostatnio wymyśliłam sobie zabawę,że jak biegną do mnie, to rozkładam ramiona- zawsze zatrzymują się metr przede mną.

haneczka

Oczywiście, że konie wyczuwają, jeżeli ktoś ich się boi albo jest zdenerwowany. Ja podobnie jak guli, kiedy zaczynałam jeździć i miałam jeszcze małe doświadczenie w obchodzeniu się z koniowatymi bardziej się bałam. Teraz potrafię przejść za zadem kobyłki, do której mam zaufanie, chociaż nie wiem czy to rozsądne.
Jeżeli chodzi o wyczuwanie nastroju to mogę to zaobserwować na następującym przykładzie : jestem metereopatką i kiedy wieje silny wiatr to jestem dosyć nerwusiata, wiele koni też na taką pogodę reaguje i trudniej się wtedy dogaduję z koniem np. przy czyszczeniu.
A propos unikania niebezpiecznych sytuacji to czasem trudno taką przewidzieć. Kiedyś dawałam suchy chleb koniom przywiązanym do płotu, schyliłam się, żeby podzielić chleb i wtedy jedna kobyłka potraktowała mnie chyba jako konkurentkę zjadającą jej chleb i wierzgnęła w moim kierunku. Na szczęście byłam za trochę daleko, żeby mnie trafiła, więc nie oberwałam kopa w plecy.

guli · Gość

Tą zasadę ograniczonego zaufania stosuja chyba i konie w stosunku do ludzi, prznajmniej zaobserwowałam u Kuby.Przez dwa dni miałam okazję obserwowac, jak reaguje na innę osobę.I rzeczywiście odmiennie- zaraz nieufny, zdenerwowany.Przy czyszczeniu wiercący sie, uszy stulone, pysk sięgający, przy czyszczeniu brzucha tylne kopyto sięgające.Jak w końcu ja zajęłam się brzuchem , to spokój.Jak zobaczył czaprak w cudzych rękach, to miotanie się ze strachu po boksie.Musiałam ja ubrac- ogłowie tez w końcu musiałam sama założyc.
A kuc ,który jest "czystą" kartą w miare spokojnie, chociaż oczywiście musiał "wypróbowac " po swojemu, ale bez strachu, raczej z pozycji ogiera.I baranki przy siedzeniu na nim i zdecydowany sprzeciw wobec takiego traktowania.Dobrze,ze trzymałam go na uwiązie , ale musiałam ostrzej zareagowac:)

kwiatkonie

Hoss Cartwright · Gość

Tak, rutyna!
Każdą jazdę kończę zawsze dikladnie tak samo. Yogi stoi na koniodromie, wodze przerzucone (nigdy nie wiązane) przez koniowiąz. Krok pierwszy: odpinam popręg, oraz lewa klamrę napierśnika. Popręg wraz z przypiętym jeszcze pomiędzy nogami napierśnikiem swobodnie opada pod konia. Krok drugi: przechodzę na prwaa stronę koniego, odpinam klamrę (te spomiędzy nóg) napierśnika, przerzucam popręg przez siodło, zakładam prawe strzemię na rożek, dopinam do rozka napierśnik. Krok trzeci: przechodzę ponownie na stronę lewą Moher Powera, zdejmuje siodło i odnoszę do psiarnio-siodlarni.
Wczoraj postanowiłem po wykonaniu kroku pierwszego wpierw wstawić sobie piwo na piec-kubuś. Prawdopodobnie, gdy wszedłem do onego lokalu, któryś zwierzak z mojego zoologu podszedł zbyt blisko do wierzchowca ten wykonując jakiś dziwny ruch spowodował ze siodło zjechało muna bok, ale zapięty jeszcze napierśnik nie pozwalałby siodło spadło na ziemie. Yogi wykonał serie bryknięc, sarnich uskoków, walnięć z zadu tak, że niejeden koń z rodeo nie powstydziłby się ich. Jeździectwo to niebezpieczny sport to prawda, która zgłębiłem kilka lat temu zaliczając glebę, ale by zginać bądź doznać kalectwa trafiony przez swego konia swym własnym siodłem (23 kg)? Bo gdy wyjrzałem z siodlarnio-pijlnio-psiarni by zobaczy, co się tam na podwórzu dzieje zostałem trafiony centralnie w czerep swoim własnym sedia gestatoria.

Hoss Cartwright · Gość

Rutyny ciąg dalszy.
Zamiast po wczorajszej żonglerce siodłem dobrze je przejrzeć to dzisiaj zapakowałem je na Yogiego, wraz z sobą samym i dalej do lasu. Niestety w trakcie skoku przez zwalona gałąź zerwało się puślisko pewnie wczoraj naderwane. Dzięki tylko temu, że mam napierśnik nie skończyłem gębą w trocinach, ale tak z 200 metrów przejechałem w galopie wisząc wraz z siodłem na boku konia. Mogło być nieciekawie.

guli · Gość

Czytam i ciesze sie, że tak krótko jeźdźę- może pominę pare błędów

Ale za zadem staram sie nie przechodzic- nie czuję się w tym miejscu pewnie

kwiatkonie

PRAWDA ABSOLUTNA: Przy koniu musisz być pewnym siebie, ale nie pewnym konia, musisz mu ufać, ale być gotowym do szybkiej i zdecydowanej reakcji w zależności od sytuacji, nie bać się ale starać się eliminować możliwość wypadku zanim się zdarzy.
Co się może zdarzyć było już wyżej przykładów sporo, ale nie można też puścić wodzy wyobraźni, bo wtedy wogóle do konia nie podejdziemy. Jak we wszystkim najlepszy jest zdrowy rozsądek i nie przeginanie w żadną stronę, a już na pewno najgorsze jest pozerstwo. Do konia podchodzimy dla własnej przyjemności bycia z koniem, gwiazdorstwo i szpanerstwo to najprostsza droga do zrobienia krzywdy sobie, koniowi, lub komuś obok. Amen