Stajenka

nongie

Akacja to klaczka z Rybnika.

Przyjazna w obsłudze, daje nogi, przytula się, przeciaga jak kot. Bardzo ją polubiłam.
Jeździłam na niej raptem dwa razy, wiec nie wyszystko jeszcze rozumiem, zakładam ten wątek w nadziei, ze starzy bywalcy Klubu opowiedzą mi o niej coś wiecej, co pozwoli zrozumieć tego sympatycznego konika.
Piotrek mowi, ze Akacja jest koniem krnąbrnym. Ponoć przy kuciu walczy jak lwica, atakuje, nie poddaje sie. Ma też zwyczaj na każdej jeździe udawac (?) ze boi się krzaczków, a wg. Piotrka ona w ten sposób testuje jeźdźca - w istocie chodzi o to, zeby pokazać kto rządzi. Słowem, wg. Piotra to kon, ktory wymaga stanowczości i silnej ręki.
Siedząc na niej odniosłam wrazenie, ze to nie udawanie, lecz autentyczny strach przed nowym (?). Wszystko co się nie zgadza z "wzorcem" powoduje ucieczkę, choć Akacja nie jest typem wypłocha - potrafi się wyluzować bardzo szybko, pod warunkiem ze jest daleko od krzaczków. Ale kiedy wchodzi w te straszne rowy i chaszcze, ktore widziala już sto razy, to na miekkich nogach. Słowem - delikatny koń ktory potrzebuje czasu i łagodności.
Moze to taki typ, ktory potrzebuje stałego jeźdźca ktoremu mógłby zaufac?
A jak wg. Was należy postępowac z Akacją?

Ada

Moje zdanie to być delikatnym, wyrozumiałym ale stanowczym.
Konie pokroju Akacji nie nadają się do takich klubów, gdzie wiele osób kręci się wokół koni. To jest koń który powinien mieć tylko jednego właściciela ewentualnie dwóch, których miałaby czas poznać i im zaufać.

A propos czy Akacja nie jest czasem po Jaxie?

Iburg

Akacja jest po Rascalu. Ariadna jest po Jaxie a Alaryk po Rapierze.

Tomek_J

nongie

Problem w tym, ze to nie są zawsze krzaczki. Na ostatniej jeździe bała się panicznie białych przeszkód postawionych w kącie i to "bała się" tylko pode mną.
Pytanie brzmi - jak na coś takiego reagować, mogę ją przepchać czasochłonną metodą "cacy cacy", mogę też szybko "buch po glacy" - ta druga metoda wiąże się jednak z przemocą. Mogę też unikać spięć powtarzając wielokrotnie już opanowane ćwiczenia i stopniowo przyblizając ją do "potwora", aż nabierze zaufania (mało stanowcze?).

kawa · Gość

Ona nie bala się przeszkód stojących - tylko worka który tam leżal. Część tego worka zwisała i lekko sie kołysała. Tego samego bała sie Ariadna , w szpetnym stylu , ale przechodziła . Gdyby byla krnąbrna to żeczywiście ona ma pewien zasób umiejetności ,których jednak nie pokazała . Dziewczyna która na niej jeżdzila , ostatnio jeżdzi na niej często - ale widzialam ze tez cały czas w tym miejscu uwage na to kierowala. Zgadzam się z Floppy w całej rozciagłaści - to jest taki typ konia.

Iburg

Jednak trzeba przyznac że to mamuska przekazała sporo spoich genów dzieciom. Z Atlantyda były problemy na parkurach. A Akacja i Ariadna mają wiele cech mamuski i Alaryk też ma trochę. Nie wiem czy nie ma wpływu tez sposób pierwszego zajeżdżania

dakron

Niektóre konie widzą więcej niż inne, normalnie w takich przypadkach podaje się magnez, ale to 100zł miesięcznie więc chyba odpada w przypadku konia w szkółce.
Działanie tego specyfiku na "wypłochy" uważam za wspaniałe, już po 4-5 dniach duża różnica polecam.

martik

Już teraz nie pamiętam, w której książce czytałam, że koń, któremu od początku pokażemy, że jesteśmy przewodnikiem, alfą, będzie pod siodłem spokojniejszy, bo będzie wiedział, że jest ze swoim szefem, który w razie niebezpieczeństwa da sygnał do ucieczki lub stanie w obronie niższego w stadzie osobnika.
I mówiąc szczerze, z własnego doświadczenia wiem, że to się sprawdza. Wsiadam na wypłocha i od początku pokazuję, że to mnie ma słuchać, że nie ma zwracać uwagi na głupoty, ma się zająć pracą, a ja jestem odpowiedzialna za nas oboje, za nasze bezpieczeństwo i to ja daję sygnał do ucieczki, jeśli takowa jest potrzebna.
W praktyce wygląda to tak, że wsiadam na taką kobyłkę i od początku zajmuję ją pracą. Najpierw w stępie, powoduję do opuszczenia głowy, do skoncentrowania się na mnie, mówię dużo do takiej kobyłki, robię dużo różnych ćwiczeń, żeby odwrócić jej uwagę od strachów.
A jeśli widzę, że boi się czegoś panicznie i składa się do ucieczki, to jadę ją mocniej, dając silne sygnały do ruchu naprzód. Czasami odwracam głowę od straszydła a czasami zagaduję. Zazwyczaj działa.
Tu chodzi o bycie zdecydowanym, stanowczym, nie okazywanie strachu celem przekonania konia, że może nam zaufać Wesoly

Iburg

Akacja do niedawna chodziła w rekreacji. Dopiero od niedawna przeszła do grupy sportowej w zamian za Jaxę który z powodu złamanej nogi i wieku do sportu juz sie nie nadawał. A w rekreacji, jak to w rekreacji. Kto mial ją czegokolwiek nauczyć. Aby ja nauczyc to musi byc doświadczony jeździec, który wie co robic.

Ada

Wydaje mi się, że w przypadku Akacji to nie ma znaczenia czy chodziła pod rekreacją czy w sporcie. Mama Atlantyda przekazała jej "wielkie oczy" na wszystko i ten typ po prostu tak ma.

Atlantyda to był (możliwe że na starość już jest lepiej) specyficzny "kliniczny" przypadek konia który nigdy nie przestawał się bać, nawet tego co już wcześniej widziała, znała i dotykała.
Krzykiem, batem, po dobroci, obojętnie jak - nie skutkowało.
Ona zawsze się wszystkiego obawiała, wszystko obchodziła z kilometra, jak baletnica. Zawsze trzeba było się pilnować, żeby nie znaleźć się na ziemi, bo akurat Atlantydę np. kałuża zaatakowała.
To taka psychika trzęsącej się osiki.

nongie

Iburg

Oj umie, umie, i przednie nóżki w górę. A ja wcześnej pisałąm że mamuśka geny przekazała dzieciom. Ariadna tez ma swoje za uszami.

kawa · Gość

Bo one obie umia to samo , piekne deby stawać , całkiem spore,i nie pojedyncze - ale obie są kochane.A zwroty na zadzie - szybkie ,niespodziane- potraktowala cie ulgowo, czyli cie lubi.

nongie

Czyli świetny materiał na konia ujeżdzeniowego - lewady i piruety tylko doszlifować