Stajenka

martik

W [link widoczny dla zalogowanych] autorzy piszą o problemach wychowawczych, jakie napotkać możemy przy koniach. Podają też przykładowe sposoby ich rozwiązywania.
Przykład z koniem, który źle się zachowuje, kiedy prowadzi się go w kantarze. Pada propozycja aby takiego konia nauczyć chodzić w ogłowiu, z wędzidłem.
Komentarz do tej rady: droga na skróty, jeśli tak będziemy tak szkolić, to co włożymy koniowi do pyska, jeśli będzie problem podczas prowadzenia w ogłowiu...?
I tak sobie pomyślałam, że ja Curę też prowadzam na ogłowiu. Raz w kantarze a raz w ogłowiu i z lonżą. W kantarze różnie bywa z tym prowadzeniem. Jak ma ogłowie, z wędzidłem, to bardziej się słucha. W zasadzie nie ma żadnego problemu. Czy muszę więc zakładać, że takowy się pojawi? Czy to rzeczywiście jest pójście na skróty?
Mnie się akurat wydaje, że to dość normalne rozwiązanie- w końcu wędzidło jest właśnie po to, by lepiej koniem sterować. Gdyby było inaczej, wszyscy jeździlibyśmy w kantarach. A jednak tego nie robimy. Dlaczego?

Drugi problem, jaki chciałam z Wami skonsultować, to problem ucieczki konia. Przeżyłam coś takiego kilkukrotnie. Konie, które nigdy nie były przez nas bite, które nie kojarzyły źle pracy z człowiekiem, miały pewnego razu kaprys i uciekły z padoku. Uciekły tak, że żadnym sposobem nie można ich było złapać. Wyglądało to tak, jakby się z nami bawiły w berka.
Jak złapać takiego konia? Skoro wołanie nie pomaga a kiedy się zbliżamy, koń odbiega kłusem... Gdyby nie ogromniaste pole, to pewnie bym takie stadko pogoniła, żeby one samo za mną w końcu polazło (coś a la join up) ale w takich warunkach jest to niemożliwe.
Więc co zrobiliśmy? Złapaliśmy je na marchew trzymaną w łapce. Czy to naprawdę taki powód do wstydu? Czy to moja wina, że koń nie reaguje na mój głos, bo widzi mnie tylko przez 2 h dziennie, kiedy jestem w stajni?

Ideały ideałami ale życie weryfikuje nasze wyobrażenia. Już teraz widzę, że Cura jest bardziej przywiązana do stajennego, niż do mnie. I co mam zrobić?! Rzucić pracę i zamieszkać w stajni? <eh?>

dakron

W Poradniku podałam moim zdaniem najprostsze i najbezpieczniejsze rozwiązanie, bo za takie uważam prowadzenia na ogłowiu. Jeśli koń zacznie szanować prowadzącego go człowieka na ogłowiu, to po jakimś czasie można spróbować go prowadzić na zwykłym kantarze. To wymaga czasu i cierpliwości i pewności w swoją silna pozycję w stosunku do konia.
Uważam że kwestię hierarchii człowiek - koń najlepiej rozwiązywać na okrągłym okulniku/lonżowniku, ale bez lonży. Jak kto woli z batem, linką czy co tam sobie kto wymyśli. Czytałam książki Montiego R i troszkę opracowań z netu, poćwiczyłam z moimi końmi i taki sposób załatwiania sprawy sprawdził sie w moim przypadku.
Ale znam ludzi słabych psychicznie, którym w ten sposób nie udało się złapać przewagi nad koniem. To chyba kwestia charakteru.
Swego czasu dostałam w prezencie sznurkowy westowy kantarek z cienkiej linki.
Poprosiłam o instrukcję obsługi, prezentacja odbyła się na młodym surowym ogierze, który słabo chodził w ręce..
Dopasowano kantar do wymiaru głowy, podpięta została długa lina jakieś 4m. Koń miał iść za człowiekiem, jak broił to prowadzący trzepał tą liną na boki, co było karą dla konia. Węzełki na kantarze uciskały boleśnie mocno unerwione miejsca na głowie konia i to była dla niego nauczką, że ma słuchać prowadzącego.
Powiem szczerze, że nie przekonała mnie ta metoda.
Kantar sznurkowy podarowałam Ihahowi.
Wkurza mnie kiedy ktoś jeździ na kantarku sznurkowym i mówi że jest mniejszym barbarzyńcą od nas konserw na ogłowiu wędzidłowym. To znaczy że nie zna działania owego ustrojstwa i tyle.

Druga sprawa to miłośc koni do stajennych, a kogo maja kochać jak nie tego który karmi i nic więcej od nich nie wymaga?
Wszyscy znają powiedzenie "pies przyjacielem jedzącego człowieka"
Z końmi jest to samo.

Cześć Stajenkowiczów znała moje kopytne, przychodziły wołane po imieniu, jeden to nawet galopem, a krzyczało się "marchewka" a on gnał do bramy. Jednak konie z rekreacji z którymi spotykałam się jako instruktor tak się nie zachowują. To sa konie obsługiwane przez innych ludzi, stajennych, koniuszych. To oni maja dla tych koni wartość jako karmiciele a nie instruktor który przeszkadza im w łażeniu po wybiegu czy łące.

Dekster

Najpierw kwestia kantara.
Moim zdaniem,najlepiej konia,który nie jest nauczony chodzic za człowiekiem prowadzać na ogłowiu wędzidłowym.
Na zwykłym kantarze koń się zaprze i raz dwa zwieje a jeśli zrobi to kilka razy to potem problem bo konik nauczy się wyrywania.
Kantar sznurkowy wielu ludzi nawet nie wie jak zawiązać.Te wszystkie supełki do czegoś służą i każdy ma być dopasowany w odpowiednim miejscu.Nie może dyndać ani też być za mocno zaciśnięty.Kantar też nie powinien być z byle czego zrobiony,do tego sa odpowiednie linki i większość tych po 20 zł z allegro nie nadaje się bo za miękka albo znowu za sztywna i obciera konia.

ihah

dakron

A pamiętasz Ihahu jak w Swarzędzu w Podkowie robiliśmy zakłady kto złapie na pastwisku Perełkę popielatą szetlandkę?
Cholera jak widziała ludzia zbyt blisko to zwiewała galopem, fajną metodą było chowanie się za innym koniem, niby łapiesz jednego, jakoś tak trzeba było się zakręcić i cap ją za kantar.

Kupa śmiechu, powinna się przyzwyczaić do łapania, bo po takim capnięciu nikt jej nie wyprowadzał tylko poklepał i odchodził a mimo to ona lubiła zwiewać.

ihah

Ano pamiętam

Z niej to była w ogóle ch...ra, przełaziła sobie z wybiegu na wybieg korzystając z tego, że ogrodzenia były robione na "normalne" konie.
Pamiętam też jak Ktoś na niej jeździł i jak temu Komuś nie powiedziano, że nikt przed nią na tego koniorka nie wsiadał :-P

dakron

Jak widać Nieletniej dobrze to zrobiło i teraz śmiga na krosach Mruga

Zresztą przypominam że ona z niej nie spadła nawet przy galopach.

Boubi

W sprawie prowadzania konia to moje doswiadczenia sa raczej ambiwalentne i gdyby nie niedawna kontuzja Melki - to pewno optowalabym za kantarem (logiczne i proste). Ale teraz sprawdza mi sie powiedzenie, ze "punkt widzenia zalezy od punktu siedzenia".
Otoz - moja - niegdys mulowata i bardzo spokojna kobylka - po 3 miesiacach postojowego i koniecznosci oprowadzania jej w reku, koniecznie stepem i koniecznie po twardym okazuje nie byle jaki temperament.
Tak wiec w naszej hierarchii:
na I- szym miejscu jest nasz koniuszy Tomek - autorytet bez dwoch zdan, niby nic zlego nigdy koniom nie zrobil, a zachowuja sie przy nim... no...oglednie mowiac zupelnie inaczej niz przy wlascicielach. Tomkowi - jako osobnikowi Alfa udaje sie Melke prowadzic na kantarze (ale z uwiazem bez bezpiecznego zamkniecia, bo i Jemu dalaby ognia).
na II- gim miejscu jestem ja - i prowadzam Ksiezniczke wylacznie na oglowiu z lonza (przynajmniej jak mi odpali - to wisze na tej lonzy i kobyla mi nie zwieje)
na III- cim miejscu jest "Pan Marchewka" - czyli Filip, ktory przezornie unika w ogole oprowadzania naszej kobyly.
Wniosek z tego jeden - w zaleznosci od sytuacji - raz wystarczy nam kantar, albo i to nie, bo sa konie co jak te cieleta za krowa pojda, raz i z oglowiem i lonza sa klopoty. Trzeba sie po prostu umiec dostosowac.
A teraz akurat o wyrabianiu sobie autorytetu u Melci moge zapomniec, bo mamy kontuzje i wszelkie join-upy - to moze za rok. sciana

majak

Moja Gruba miała (i ma nadal ale w mniejszym stopniu) problem z podorzadkowaniem się prowadzącemu.
Generalnie prowadzenie w ogłowu zdało egzamin bo jeśli konia się nie pusciło, to po pewnym czasie zdawała sobie sprawę z bezcelowsci takiego zachowania.
W tej chiwli jest prowadzana na kantarze, z tym ,ze uwiaż musi być koneicznie zaczepiony za boczne kółko - inaczej od razu człowiek jest na straconej pozycji.
Zapiecie z boku daje też dobry efekt w przypadku koni dość delikatnych, subtelnych (nie jak moja gruboskórna) i w momencie pierwszych oznak wyprzedzania wystarczy skręcić głowe konia a żeby to zrobić to dodatkowo łatwiej wbić łokieć w szyjkę.
U nas to skutkowało i koń jakos nie ma zaciecia aby coraz mocniejsze cuda jej opatentować na pysku (nie wiem na jakiej podstawie takie stwierdzenie).

Ewentualnym "zastępczym" rozwiazaniem jest kawecan, niby kantar ale na nosie też działa dosć konkretnie.

Takie metody były na mojej Grubej stosowane i podziałały w pozytywnym znaczeniu, bynajmneij nie gorszym. Koń idzie za człwoiekiem jak cielak, naprawdę rzadko próbuje coś zmajstrować (raczej kiedy instynkt zaspokojenia głodu się wzmaga).

Mówienie o pójściu na skróty, łatwiznę wydaje mi się mówieniem z ust osób, które nie miały do czynienia z takimi sytuacjami lub naprawde ktoś robił z czymś tak prostym jak ogłowie cuda niewidy i się koń wkurzył (plust potencjalny strach wyprowadzacza to jest to).
Nikt nie lubi by wyprowadzanym przez konia i ciagniętym na brzuchu za nim, uwieszonym na uwiazie.

Boubi

Dekster

Z moim na początku był trochę problem bo faktycznie,nie umiał chodzić za ani koło człowieka a chciałam spacery jak najszybciej zacząć,żeby móc jechać w teren.W tym przypadku nie było zmiłuj,brutalniej zabrzmi niż wyglądało ale jak mnie koń wyprzedza to poprostu dostaje po nosie i tyle.
Jestem tego właściwie pewna,że prowadzanie na ogłowiu nie "stepi" konia w żaden sposób.
Przeważnie prowadzam na zwykłym kantarze parcianym,ale jesli widzę,że koń ma ewidentną nadwyżkę energii to zakładam ogłowie.
NIe będe ryzykować wyrwania barku,ucieczki konia gdzie może sobie i komuś krzywdę zrobić jak pobiegnnie na asfalt np.
Pomimo prowadzania na ogłowiu z wędzidłem mogę w każdej chwili wsiąśc na gołego konia i jeździć,bo koniem nie kieruje się pyskiem a całym ciałem.Koń ma słuchać dosiadu a nie tylko i wyłącznie ręki.

hugh_h

majak

Ale czy prowadzanie na ogłwoiu w początkowej fazie nauki - np. właśnie wyrabiania hierarchii nie jest pomocne?

Jeli ogłowie pomogło w jakiejś fazie nauki prowadzania i teraz jest już dobrze, to czy to była zła nauka? Czy to nie jest w pewnym stopniu takze ustalenie hierarchii - "ja cię prowadzę, masz isc spokojnie obok albo za mną".
A jeśli jest to koń "zepsuty" ?

Jeśli nie ogłowie, to co w fazie nauki takiego zachowania należy stosować?
Kantar parciany/skórzany, kantar sznurkowy, kantar z supełkami, kawecan, itp?

Mój koń z padoku przychodzi na sam mój widok, nie musze nawet wołać, no chyba, że sie gdzieś zapatrzyła/zasmakowała to wystarczy, że sie odezwę.
Nasz koń zreszta kojarzy też już nasz samochód - kiedy przyjeżdżamy - już wie,ze to my Wesoly

osm

Bardzo to wszystko piękne - nauczyć oczywiście można i należy. Łatwo to zrobić mając pod domem 2-3 konie.
Zapraszam chętnych do uczenia koni przychodzenia na zawołanie do mojego klubu. Na wybiegu jest zwykle 10-15 koni i nijak nie rozpoznają swoich imion (gupole Mruga

). Jest jeszcze kłopot, że niektórzy mówią na Misurata Misiu, a niektórzy Rysiu, na Lolka mówią Gruby albo Siwy, a Loredo przychodzi na "chodź tu osiołku" Wesoly

A przez stajnię przewija się tygodniowo kilkadziesiąt osób - mniej lub bardziej zaawansowanych. Za każdego konia stawiam piwo

dakron

Przychodzenia na zawołanie łatwiej nauczyć konia na którym tylko my jeździmy, szczególnie jeśli obsługa stajni obchodzi się z nim bezkontaktowo.
Znam to ze stadniny w Iwnie, tam 4 masztalerzy obsługiwało 120 koni. Karmili je ale już nic poza tym. Wystarczyło zainteresować sie którymś, zacząć go czyścić, dopieszczać, a po kilku dniach kiedy wchodziło się do stajni on witał człowieka cichym rżeniem.
Konie lubią zainteresowanie z naszej strony, w końcu to my jesteśmy źródłem smakołyków, miłego dotyku, ciepłego głosu. Jednak w przypadku gdy kilka osób zajmuje się koniem trudno wymagać od niego lojalności.

Co do prowadzenia na kantarze.. ogłowiu, podałam najprostszy sposób rozwiązania problemu. To nie jest rada "jak szkolić" konia, tylko jak dać sobie radę "jeśli koń którego dostaliśmy sprawia nam kłopot" Przecież właściciel konia może nie zgodzić się na proces ustawiania hierarchii z obca osobą.
Prosty przykład, zwichnęłam nogę, nie będę jeździć 3 miesiące, w tym czasie koleżanka może jeździć na moim koniu ale to nie znaczy że ma go zdominować. On ma być grzeczny ale ale rozwiązywanie problemów wychowawczych to już moja sprawa.