Stajenka

nongie

Witaj Horsiku, dobrze że do nas wróciłas.
Wygląda na to, ze w Stolicy formuje się silny oddział Stajenkowy... moze skrzyknijcie sie wszysycy razem - w grupie łatwiej negocjowac warunki i instruktor chyba też woli zgraną paczkę mieć na jeździe.
Zazdroszczę Ci tego wyjazdu, bierzesz oczywiscie aparata na te szczupaki? Wesoly

horsik

Pewnie, że biorę, ostatnio jestem gorsza niż Japoniec. Byle było do pstrykania coś więcej niż przepici koledzy z pracy.

HUG0

Witaj Horsik

fajnie że jesteś
Widzę, że mazowiecki oddział klubu poszukujących stajenkowiczów zatacza coraz szersze kręgi

osoby wrażliwe i popadające w jesienną apatię uprasza się o nieczytanie fragmentu pisanego kursywą
Szczerze mówiąc mam coraz większego doła. Qrcze, czy ja naprawdę tak wiele wymagam? Chcę żeby konie co nieco umiały (nie wymagam piruetów w galopie, ale chciałbym, aby reagowały na coś innego aniżeli solidny kopniak z pięty lub powieszenie się na wodzy nieomal dwoma rękoma, aby nie galopowały z zaklęciem- np: "ustaw mu głowę na zewnątrz"), żeby na ujeżdżalni/hali panował jaki taki porządek (a nie tak jak wczoraj około 15 koni z których każdy jeździ co innego, w inną stronę i jeszcze grupa kawalerzystów zajmuje 1/3 długiej ściany (akurat wyjazd z zakrętu) i przez 10 minut musztruje się w sztuce opuszczania konia.
Chcę pojeździć przez kawaletki, czasem coś skoczyć, spróbować ustępowania, łopatki, "lotnie"zmienić nogę.
Jak tak dalej pójdzie, to przerzucę się z koni na..... choćby na mechanicznego byka- trzęsie jeszcze lepiej, nie trzeba się z nim szarpać a i gleba tak jakby bardziej komfortowa

przepraszam za poranne marudzenie, ale musiałem dać wyraz frustracji

chyba musimy spotkać się na piwo i utopić smutki w alkoholu

Josephine

Cześć Horsik
Jesli szukasz czegoś w centrum to chyba tylko CWKS Legia, albo stadniny nad wisłą?

Josephine

Hugo rozumiem że tak sobie w tej Szarży? A jak sie instruktorka nazywa? Mnie polecali Pania Anie...

HUG0

Josephine

Hmmm przed południem to ja ujeżdzam krzesełko przy biureczku Mruga

A nie można jeździć na maneżu zamiast na zatłoczonej hali?

HUG0

kocia

Ja też w tym roku wracam do regularnych jazd, do jakiejś tam formy. Na razie mam opcję optymalną, jeżdżę na bardzo różnych koniach i przypominam sobie jak to się siedzi w siodle. Ale generalnie marzy mi się stajnia w której mogłabym potrenować ujeżdżeniowo z trenerem na którego byłoby mnie stać, hahaha, pomarzyć zawsze mozna Wesoly

Josephine

Hugo
Ja w PaTaTaju byłam raz i nie podobało mi się. Jazda bardziej przypominała hipoterapię niż trening. W niedzielę nie zdążyłam do Szwadronu bo strasznie mi się pozwalało na łep, no cóż tak to właśnie bywa...

Anka

odświeżam wątek ... bo po przeczytaniu tematu chyba potrzebuję wsparcia ... ja wracam " w siodło" po 4 latach ... mimo że kiedys to byla moja wielka pasja i radziłam sobie calkiem dobrze to teraz zaczynam się zastanawiać czy dam sobie rade ... dlatego tez moje pytanie o konie norweskie i ch charakter i co trzeba o nich wiedzieć - diagnozując sama siebie chyba sie boje troche czy sobie poradze .. hmmm macie jakies rady lub uwagi ?

majak

Nalepiej na początek spokojny koń, dobry -w sensie zaufany, bez szaleństw instruktor- i spokojna pierwsza faza przypominania sobie wszystkiego.
Rada - hmmm, z ziemi to sie człowiek zaczyna głowić czy da radę, zaczyna tworzyc wizje upadków itp. a w momencie siądnięcia w siodło jakos to wszytsko pryska.
Co prawda ja tylko miałąm przerwę ponizej roku - jak w ciąży byłami trochę po, ale jednak.
Na początek delikatnie, nie ma co sie spieszyć Mruga

Po co od razu pakować się w zakwasy, w zadania przerastające nas, to zostawic na później. Teraz zaponać się z końmi, miejscem, ludźmi Wesoly

dakron

Z moich ostatnich wspomnień z powrotu w siodło: uuu

-trzeba było posłuchac Osma i wsiadać tylko na 30 minut przez pierwsze kilka dni sciana

. Uniknęłabym zakwasów i niemocy w nogach.
Po 6 dniach codziennej jazdy już nic mnie nie boli, ale wczoraj dosiadłam trudniejszego konia i czułam się przedziwnie. Galop na krótkich strzemionach ( od 5 lat jeżdżę na długich) był dość emocjonujący, miałam wrażenie że jedno bryknięcie i pofrunę.. na szczęście nie bryknął.
Dziś niby zaklepałam skoki, ale mam pietra. Nie skakałam od jakiś dwóch lat.
Próbuję sobie przypomniec co mi się kiedyś podobało w skokach... ale mam amnezje podszytą pietrem.. mam nadzieję że trener mnie nie skrzyczy jak zrobię sobie jednak ujeżdżenie.
Im człowiek starszy tym trudniej „powrcać”

Iburg

A ja, wprawdzie na chwilke, korzystając z uprzejmości Kawy że odstąpila mi na chwilke Cykadę, wsiadłam po ok 20-tu latach. Wstyd okropny bo i przy wsiadaniu i przy zsiadaniu glebe zaliczyłam. Jednak kości stare. Nie wiem czy jeszcze sie zdecyduje. Nie dlatego że nie bylo fajnie, ale dlatego że wstyd przed jeżdżącą młodzieżą

nongie

Ja mam bardzo podobne odczucia, dlatego wolę jeździć z osobami w podobnym wieku i z instruktorem ktoremu nie trzeba tłumaczyć, ze np. plecy bolą albo staw wysiada. Człowiek się wtedy nie czuje jak pensjonariusz oddzialu geriatrycznego

A co do wsiadania - w Rybniku bardzo mi brakuje schodków. Ułatwiają życie i ludziom i koniom. Trzeba dopisac na liście postulatów w "Indeksie" - moze jakies deski z budowy zostały? Wesoly