Stajenka

Paskuda

Nongie - pokochać, parę jazd na takim leniuszku i sam się nauczy, że jak trzeba to trzeba.
No nie wiem czy Halicza do leniuszków kwalifikować Angel

chyba też by trzeba było
mysl

w sumie nie mam pojęcia; jeździłam z batem, używanym bardzo sporadycznie, ostrogi czasami na zawodach ale z racji braku wprawy wychodziło gorzej niż bez, a i konie na obcym miejscu jakby bardziej pobudzone się stawały. Czy ja wiem ja chyba jeżdżę bardziej dosiadem, bo łydka i tak nic nie pomaga Angel

kocia

Ada

W swojej "karierze" miałam do czynienia i z powolniakami - Rewizor (2 lata jazdy) i z torpedami.. i ciężko jest mi powiedzieć co lepsze. Do Rewizora się przyzwyczaiłam i jego "oporność" nie stanowiła dla mnie problemu, Milton wcale nie wydawał mi się powolniakiem, wręcz takim akurat. Nigdy nie potrafiłam jeździć na Rozecie, bo była dla mnie za szybka i za ruchliwa.

Do opornych koni należał też Ramzes, ale po jakimś czasie dogadaliśmy się. Z tego co opowiadała jego właścicielka, to jak go kupiła nie potrafiła zakłusować nawet z ostrogami.. Po jakimś czasie (jazdy w teren, odbudowywanie zaufania, ale też i przytycie) koń zaczął wykazywać jakąś chęć do pracy. Na początku jeździłam na nim z długim batem i ostrogami, powoli eliminując ostrogi a na koniec i bata.

Moje aktualne konie są raczej do przodu, a wręcz takie małe torpedy i czasem mruczę pod nosem z tęsknoty za powolniakiem..
Praca z powolniakiem polega na "rozbujaniu" konia różnymi sposobami, do najlepszych należą wyjazdy w teren i praca w terenie, a także dużo galopów, generalnie ruchu do przodu, niekombinowanie z głową konia, żadnego ganaszowania, zbierania etc. Na to przyjdzie czas jak koń zacznie odpowiadać na pomoce.

kocia

Kopytko

Z Alarykiem nie wiem dlaczego ostatnio pojawiły się kłopoty z energicznym ruchem do przodu, wczesniej uważam był z niego taki konik akurat w sam raz. Ostatnio zauważyłam, że po wymuszonym trochę szybszym galopie na dużym kole z bardzo dużą swobodą w pysku, jakby rozkręcony dostaje odpowiedniego tempa i odpowiedniej energi w ruchu. Pamiętam że z młodym Bumerangiem było podobnie dopiero po dłuższej rozgrzewce stawał się energiczniejszy. Oczywiście to tylko moje spostrzeżenia a nie fachowa porada, takiej wiedzy niestety nie posiadam. Przy czym obydwa koniki w terenie naprawdę super - odpowiednie tempo, odległość właściwie bez wysiłku.

nongie

kocia

Staram się tak robić, uff Wesoly

Paskuda

Jeśli uzyskasz energiczny ruch naprzód przy spokojnej ręce, to myślę że wywracanie głowy samo mu przejdzie, ale jeśli to szkółkowy koń to moze być cieżko.

kocia

Paskuda

a może go kręgosłup boli?

kocia

Szczerze mówiąc nie wziełam tego pod uwagę <wstyd>

krewniak

Ja też za powolniakami nie przepadam, wolę konię które się pachają do przodu, kochalam Rozetkę. Swego czasu Rewizor byl dla mnie karą, ale jak szedl w teren przypominal sobie o innych biegach, podobnie Miltonek czy Bumerang czy Atlantyda. A jak prowadzilam jazdy w Stodolach to na te konie trzeba bylo mieć sposób i kto wiedzial ten sobie pojeździl, wtedy zasuwaly jak male samochodziki. Cudna początkowo byla raczej do pchania, ale kilka terenów za Dakarkiem przynioslo efekt i się otwarla można powiedzieć. Teraz po lesie goni jak wicher, a i na ujeżdżalni przebiera nóżkami az milo.

Ada

Jeśli zdrowy koń dostanie luzu na pysku, to nie ma siły, żeby głowa się nie uspokoiła. Inna kwestia czy jeździec jest stabilny i nie kusi go do majstrowania w pysku. Jednak naprawdę warto poczekać na takiego konia, efekty mogą być niesamowite. Skutkować to będzie poprawą jakości chodów, tempa i samonoszenia.

kocia

Paskuda

ja myślę, że cudownego sposobu nie ma - koń wyczuwa, kiedy może się poleniwić i kiedy mu się to nie opłaca. Angel