Stajenka

Cytrynka · Wysłany: Śro 17:34, 04 Mar 2009 Temat postu:

U mnie błąd błeda goni czy jak sie to odmieniowuje najważniejsza jest praca i praca a ideał hm czy wogóle takie coś istnieje i czy ktoś go osiągnoł no nie wiem ...
Do tej pory pochylam się do przodu wstyd

ostatnio maniakalnie anglezowalam na złą nogę a wcześniej większych problemów nie miałam z tym. Uswiadomiona teraz sprawdzam siebie i wychodzi.
Poza tym ręce coż pozostaje słuchać instruktora i jego wiedzy i się poprawiać

levemi · Wysłany: Śro 21:16, 04 Mar 2009 Temat postu:

zaczynałam jeździć, jak miałam jakieś 11 lat Wesoly

metodą prób i błędów, bo nikt z tych, którzy już jeździli, nie mieli na tyle czasu, żeby mnie uczyć czegokolwiek. więc jeździłam sama bez siodła (bo za ciężkie a koń za wysoki Mruga

) a żeby się na zwierza wdrapać musiałam szukać jakiegoś murku itp. potem dorwałam jakąś książkę o jeździe konnej i pochłonęłam ją z zachwytem i próbowałam się do niej stosować. ze skutkiem jak widać całkiem dobrym, bo gdy w tamtym roku dostałam się w ramach wf-u na jazdę konną to mój instruktor był ze mnie bardzo zadowolony jak na kompletnego amatora. Mruga

chociaż błędów było mnóstwo np. nie wiedziałam, co to znaczy ze anglezuje się na odpowiednią nogę, co to jest wolta itp. itd.
i pewnie jeszcze wiele wiele błędów popełniam i pozostaje mi samodzielne zagłębianie wiedzy, bo niestety nie stać mnie jak na razie na luksus jazdy pod okiem instruktora do bani

India · Wysłany: Czw 21:19, 05 Mar 2009 Temat postu:

Hmm mnie tez nie stać na taki luksus, dlatego pomagam na stajni a w zamian mam jazdy z instruktorem Mruga

Może u Ciebie też dałoby się załatwić Wesoly

Instruktor to dobra rzecz(osoba ;p). Chociaż tak naprawdę rożnie to bywa. Nie chodzi mi tyle o to, że jeden instruktor lepszy drugi mniej, bo to wiadomo. Raczej o to, że dopóki samemu się czegoś nie załapie, nie wyczuje to nauczyciel sobie może mówić i mówić Wesoly

Co do błędów ostatnio najwięcej problemów mam z wodzami. Moje ręce to jakaś katastrofa

Staram się jeździć na kontakcie, ale jednocześnie nie szarpać i przy tym kierować, ale zazwyczaj wychodzi mi tak że wodze mam luźne że hej, a konik łazi gdzie chce ;p

levemi · Wysłany: Czw 22:53, 05 Mar 2009 Temat postu:

pomaganie w stajni w zamian za jazdy? nie bardzo! koleżanka tak robi w Opolu i za całomiesięczną prace ze 3 razy na konia wsiądzie (bez instruktora) i to jest święto. w Opolu nie ma warunków na takie zajęcie, bo ludzi na to chętnych mnóstwo a stajnie dwie (?) poza tym czasowo nie wyrobie - jak się studiuje dziennie i pracuje (bo żyć za coś trzeba) to nie ma miejsca na przyjemności. do bani

ale jutro jadę do domu. mymi kopytnymi się znowu nacieszyć na zapas jupi

Sankarita · Wysłany: Pią 0:49, 06 Mar 2009 Temat postu:

levemi, mówiąc 2, jakie stajnie w Opolu masz na myśli?

odnośnie pomagania za jazdę... a to zależy, gdzie się trafi. Są stajnie, gdzie ci pomagający mają swoje obowiązki i mogą dziennie wsiadać, są i stajnie, gdzie człowiek narobi się za wszystkie czasy przez cały tydzień a na konia wsiądzie pomiędzy np. myciem okien a zamiataniem, na 45 minut raz w tygodniu.

a tak do tematu.... każdy przecież popełnia błędy. Trzeba mieć tylko troche ambicji i samozaparcia, żeby je niwelować Wesoly

Akurat jazda konna jest takim zajęciem, gdzie rzadko zdarza się supertalent, któremu od początku absolutnie wszystko się udaje.

bandola_1 · Wysłany: Pią 23:06, 06 Mar 2009 Temat postu:

no własnie co to znaczy , ze anglezuje sie na zlą noge , nigdy tego nie wiedzialam mlotek

pumcia · Wysłany: Sob 10:53, 07 Mar 2009 Temat postu:

Bandola to umowne oznaczenie nogi na którą się wstaje w kłusie. W naszym kraju prawidłowo anglezuje się na nogę zewnętrzną. To znaczy, że jadąc na maneżu na lewą rękę unosisz się gdy przednia prawa noga (i tym samym tylna lewa) przesuwają się w przód. W ten sposób pomagasz koniowi wykonać łuk - poprzez fakt że wstając odciążasz nogę, którą koń bardziej angażuje czyli wewnętrzną Wesoly

W terenie to nie ma takiego znaczenia ale powinno się zmieniać nogę co jakiś czas dla równego obciążenia.

Dekster · Wysłany: Sob 10:54, 07 Mar 2009 Temat postu:

Jedziemy załóżmy w lewo.Zewnętrzną nogą jest prawa przednia.Z siodła podnosimy się,gdy ta zewnętrzna idzie do przodu,żeby odciążać wewnętrzną oraz łatwiej dawać sygnały będąc w siodle.Na rajdach istotne jest zmienianie nogi co jakiś czas(mniej więcej co kilometr),żeby koń nie nabawił się kulawizny.

kostka · Wysłany: Sob 13:20, 07 Mar 2009 Temat postu:

kiedy kłusujesz w lewo powinnaś anglezować kiedy prawa (zewnętrzna) noga konia znajduje się z przodu.kiedy robisz odwrotnie (wstajesz na nogę wewnętrzną, a siedzisz gdy koń wysuwa zewnętrzną) anglezujesz na złą nogę.

martik · Wysłany: Nie 14:31, 08 Mar 2009 Temat postu:

A ja mam pytanie ze strony instruktora... Czesto zdaza mi sie wsadzac na konia osoby zupelnie zielone, ktore dopiero zaczynaja swoja przygode. Staram sie od razu informowac co jak sie nazywa, zeby ludzie sie oswajali i wiedzieli co mam na mysli uzywajac danego wyrazu. Ale ostatnio uslyszalam od jednej osoby, ze sam poczatek jazdy na koniu jest trudny i ze nie powinno sie bombardowac ucznia jeszcze slownictwem i terminologia, bo to za duzo jak na raz.
Kochani, jak Wy zaczynaliscie jezdzic, to jak to bylo? Woleliscie, zeby instruktor o wszystkim od razu mowil, czy lepiej stopniowo, sukcesywnie pytanie

madziadur · Wysłany: Nie 14:59, 08 Mar 2009 Temat postu:

Oczywiście, że nazywać Mruga

Zapamięta- super, zapomni- jego pech Wesoly

Co to za bombardowanie, uczeń powinien wiedzieć, co w danym momencie robi i jak się to nazywa w terminologii jeździeckiej, to się przyda Mruga

Dla osoby chętnej to sama przyjemność uczyć się fachowych określeń. Więc martik moim zdaniem robisz dobrze. Tłumaczenie plus nazywanie czynności jest w porządku Wesoly

Dioda · Wysłany: Nie 15:10, 08 Mar 2009 Temat postu:

Z perspektywy czasu , uważam , że lepsze " dobre bombardowanie " słownictwem , wiadomościami i wszelkimi przydatnymi informacjami ( i powtarzanie , aż do skutku - czyli naumienia) niż niedoinformowanie.
Z początku , większość jest chętna i nie " zblazowana" ... więc wszystkie informacje lepiej wchodzą ... tak myślę.
Nigdy nie zapomnę mojej pierwszej jazdy ... 5 minut na maneżu , a potem hajda ! w las. przerazony

rzepka · Wysłany: Nie 17:11, 08 Mar 2009 Temat postu:

Ja też nie zapomnę mojej pierwszej jazdy. Właściwie nie zapomnę wszystkich jazd przez cały pierwszy rok. Były bardzo bezpieczne i niewymagające żadnej wiedzy odnośnie anglezowania na złą nogę. Bo w ogóle nie kłusowałam. Tzn chciałam, ale "mój" przydziałowy koń nie chciał i nie dogadaliśmy się w tej kwestii. Koń -to była słynna w KKJK Kraków -Daho. Chodziła w zastępie tak długo, jak długo był stęp. Na komendę: "zastęp -kłusem marsz" - Daho z godnością i filozoficznym spokojem dryfowała na środek ujeżdżalni ( ze mną na siodle) i stała tam sobie aż do komendy "stępem-marsz". Po czym wracała do szeregu. Pani instruktorka coś tam na nią pokrzykiwała, ale w tamtych czasach używało się kulturalnych słów, bez tych na k..., więc Daho nie reagowała.
Ja byłam wysoka, Daho tez wysoka, więc stworzyłyśmy nierozdzielną parę, niestety. TYlko mój wielki upór i szaleńcza, wręcz chorobliwa miłość do koni pozwoliła mi przetrwać ten pierwszy rok jazdy stępem. Aż raz z powodu choroby instruktorki przyszedł zastępca, który nie miał pojęcia, że ja , po roku jazdy - nie mam pojęcia o kłusowaniu. Zabrał nas w teren ( "zaawansowana" grupa, przecież!), wyjechaliśmy na Błonia Krakowskie, na te 48 hektarów łąki i zaczął się wariacki galop z wyścigami. Złapałam za grzywę Daho i jakoś tak przypadkiem przeżyłam

Potem juz było z górki - tzn nabrałam odwagi, zabrałam na jazdy maneżowe kijek którym przyp... Daho po dupie - i zaczęły sie normalne jazdy z kłusem, galopem, itd. To były dopiero początki. I, niestety - nikt mnie nie uczył jak się anglezuje, na którą nogę, itd. To musiałam kombinować sama. Ale to juz inna historia

Boubi · Wysłany: Nie 17:53, 08 Mar 2009 Temat postu:

Jak juz wspominamy to i ja dodam swoje....
Pierwszy raz siedzialam, a raczej posadzono mnie na konia gdy mialam moze 7-8 lat. Bylo to (info dla Warszawiakow) na Wale Miedzieszynskim, na obrzezach Sakiej Kepy. Naturalnie w tamtych czasach - wiocha, puste pola, pasace sie krowy i kozy.... No i malenka stajenka, a w niej kilka konikow. O aktywnej jezdzie z moim w niej udziale - oczywista - nie bylo mowy. Zato kon, ktory sie ze mna przemieszczal umial "stawac deba" na "zadanie". I ten moment zapamietalam najlepiej. Trzymalam sie kurczowo za grzywe, wlasciciel czy intruktor podchodzil z przodu, cos tam mowil lub wymachiwal bacikiem, i nagle znajdowalam sie 2-3 metry na ziemia na wspinajacym sie koniu.

I nie byl to zaden kucyk. Mialam wielka frajde i bylam z siebie szalenie dumna. Gdzies w szpargalach mialam nawet stare zdjecie tej "cyrkowej sztuczki", ale nie moge go znalezc...

Sankarita · Wysłany: Nie 19:44, 08 Mar 2009 Temat postu:

Miałam podobne przeżycia do Boubi.
Fajnie, załapałam rytm anglezowania dość szybko i pozwolili mi spróbować zakłusować samemu, na malutkiej ujeżdżalni. Zakłusowałam, ale koninka zaczaiła, że to jeździec początkujący, zrobiła kilka kroków i momentalnie przeszła do stępa i akurat w tym momencie obok wejścia na ujeżdżalnię zatrzepotał parasol. Koń zaskoczony odskoczył i wspiął się, a ja zdążyłam tylko mocno złapać się grzywki i kolanami siodła. Szybko pojawiła się instruktorka, złapała za wodze i tym sposobem uniknęłam spotkania z ziemią.

teraz tak kombinuję czy jej czasem za wodze nie szarpnęłam, temu się wspięła, ale już nie pamiętam jak to było.