Stajenka

kocia

Słuchaj, tak długo, jak hodowlą i treningiem koni zajmują się ludzie, którzy nie mają o tym pojecia, tak będzie. Dla wielu szybki zysk jest najważniejszy. Nie zastanawiają się nad tym, że lepiej jednak poczekać i bardziej sie przyłożyć do zadania i kasa będzie większa. Jednak na efekty sensownej pracy z końmi trzeba poczekać, nie ma sie ich gwarancji, a czas i pieniadze uciekają - bo konia trzeba wyżywić, trenować. No tak ja to widzę.

martik

Tak się zastanawiam, czy nie wydzielić z tego topiku wątku o hodowli jako osobny temat, bo ciekawa dyskusja nam z tego wyjszła. Modki, co Wy na to?

Kocia, ja rozumiem co Ty do mnie piszesz. Rozumiem i wiem jak wygląda sytuacja u nas. Ale nie mogę zrozumieć, dlaczego ludzie nie chcą tego zmienić. No dobra, wiem, że to kosztowne ale hm... W końcu w Polsce też jest wiele bogatych firm, ludzi.
Poza tym, mamy kilka osób, które są uznawane za jeździeckie guru. Taki Pan Mickunas, Pan Sałacki na przykład. Skoro oni wiedzą tyle, dlaczego nie wychodzą spod ich ręki czołowi zawodnicy z konkursów międzynarodowych? Czy to tylko wina koni? Że nie mają na czym przedstawić swoich wybitnych umiejętności?
Napisałaś w swojej wiadomości:

kocia

Iburg

A ja jescze chciałam dodac że Ci wszyscy "guru" znani i mający wiadomości to tez gryza sie miedzy soba. Kto bedzie prowadził kadrę kto był lepszy itp. A sport chyba na tym nie korzysta. A ludzie którzy maja kase i mogliby wyłozyc to chętni do tego nie sa a i nie znaja sie na koniach, tez pewnie chcieliby miec wyniki od razu. A jak sa i parę razy zawodnikowi nie wyjdzie albo i wyjdzie to oni maja juz inną koncepcję co zrobić z koniem. Może hodowla, może kto inny pojeździ a może jak jest w formie to go sprzedać za dobre pieniądze. A w 3-latku to nikt nic nie zobaczy może tylko ryzykowac i czekać co bedzie. Często jest tak że konie ze wspaniałymi papierami sukcesu nie osiągaja nawet jak są poprawne. A sa przypadki że destrukty ( czyli konie z wadami) OSIĄGAJA WIELKIE SUKCESY i takich przypadków jest sporo.

kocia

No właśnie, ja mam wrażenie, że u nas bardzo duży nacisk kładzie się na papier. Jakby to załatwiało sprawę.

kawa · Gość

kwiatkonie

No tu by można wejśc na bardzo śliski temat:" co, jak i po co robi PZJ?", oraz to samo tylko do PZHK. No i czemu te dwie instytucje zamiast się wspierać i współpracować potrafią się tylko kłócić i wystawiać koniom podwójne paszporty...
Sprawa druga to odpowiednia ocena konia nie "płytowa" co u nas ciągle pokutuje, ale ocena pod kątem dobrego treningu i rozwinięcia tych mięśni konia, które akurat są słabiej rozwinięte- niestety ja się na przykład tego nie podejmę- za cienias jestem. Polski trener, hodowca czy weterynarz spojrzy na konia i widzi np. wadę postawy, budowy itp. Niemiec spojrzy i widzi które mięśnie należy rozwinąć, co zmienić w żywieniu, jak skorygować kopyta itp. I to piszę ja- zagorzały miłośnik "naszego" i krytykant "ichniego zachodniego". Jak to bagno osuszyć naprawdę nie mam recepty poza zmianą wszystkich ludzi zajmujących się całym "końskim przemysłem" w Polsce, cofnięciem się w czasie o jakieś 90-100 lat i przeniesieniem tamtych naszych fachowców w nasze czasy. Czego sobie i Wam życzę. Ament.

martik

haneczka

Zapewne masz rację,że kisimy się we własnym sosie, a spory pomiędzy trenerami i innymi ludzikami,od których coś zależy niczemu tu nie pomoże.
Jeżeli chodzi o Antoniego Chłapowskiego to jakieś dwa lata temu przeczytałam o nim artykuł, który był opisem historii jego życia w dodatku do Gazety Wyborczej i muszę przyznać, że byłam pod dużym wrażeniem tego jak potrafił się odnaleźć w każdych warunkach np. założyć własną działalność za czasów głębokiej komuny, a potem wyjechać na zachód i tam też odniósł sukces i to nie przypadkowy tylko w dziedzinach, które sam sobie wybrał. Moim zdaniem Antoni Chłapowski jest wybitną indywidualnością, kimś kto potrafi poradzić sobie w różnych okolicznościach i osiągnąc to co chciał. Na pewno jest ostatnią osobą, którą można utożsamiać z typowo polskim czarnowidztwem i "nie się nie da".

varsica · Dołączył: 17 Lut 2006 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów

Może ktoś uzna, że jestem czepliwa, ale nie uważam, żebyśmy mieli dobre wyniki na własnej arenie a co dopiero na międzynarodowej (choć oczywiście wyjątki się zdarzają). Niestety wiele dobrych koni jest w prywatnych rękach, ale niestety mają nieodpowiednich jeźdźców. Wiem to sama po sobie. Nie chcę wciskać, że jestem super jeźdźcem, bo to nie o to chodzi. Jeździłam młodego konia, który niestety w skokach nie osiągnął niczego a dodatkowo dość poważna kontuzja kopyta wykluczyła go w ogóle z tej dyscypliny. Ustalone zostało iż koń będzie startował w ujeżdżeniu. Wiele włożonej pracy i koń wygrywał każdy czworobok, na który wychodził i to z wysokimi notami jak na klasę L (miał 4 lata). Mógł chodzić wyższe konkursy z powodzeniem, sądzę, że nadal by wygrywał większość konkursów, ale... Nastąpiła zmiana jeźdźca. Właściciel uznał, że kon umie już dużo i że jego córka może się teraz na nim uczyć jeździć. I po błyskotliwej karierze. Tak niestety jest z wieloma końmi...

lechita · Dołączył: 22 Lis 2005 Posty: 615 Przeczytał: 0 tematów

wypadłem jakiś czas temu z hodowli koni... ale może zmieszczę się z przemyśleniami

kiedy na tzw zachodzie od dłuższego czasu cała selekcja poszła w kierunku konia wierzchowego/sportowego w Polsce cały czas kwitła potrzeba konia użytkowego - nazwijmy go "mniej wierzchowym" Wesoly

w ten sposób zostaliśmy jakieś 30 lat z tyłu w hodowli

do tego doszła jakbym to nazwał "kultura PGR-u" czyli robota na "odwal bo i tak nie ma perspektyw na cokolwiek" - oczywiście sa chlubne wyjątki od tej reguły, ale jest ich niewiele...

plus brak pieniędzy, na zakup naprawdę dobrych ogierów - wyjątki w stylu Dakoty potwierdzają regułę.

wchodzimy dość nagle w gospodarkę rynkową, ludzie myślą ze jak zaźrebią byle jaką klacz super ogierem bedą mieli z tego super konia, tu odbiło nam się 45 lat komunizmu...

do tego dochodzi pośpiech... nie ma to jak mieć konia za 2 tys, a sprzedać go za 200 .... jako 5 latka.. bo słyszeli o takich przypadkach na zachodzie Europy, a ludzie żyją wirażem szybkiego zrobienia kasy, tyle ze są to przypadki rzadkie, ale skutecznie nagłaśniane przez media jako symbolu sukcesu, ale...
czy jest w Polsce hodowca który...
i tu będzie anegdota...
otóż do mojego znajomego który kupił źrebaka z Niemiec, a który się okazał bardzo obiecujący po paru latach zadzwonił hodowca nie tyle z propozycją odkupienia go, ci z przykażeniami jak go odżywiać żeby koń był zdrowy
nie kojarzę nikogo takiego z Polski co by tak postąpił... choć wolałbym sie rozczarować...
czyli dochodzi kultura hodowli, choć np. w swiecie oo może tak jest, ale nie znam tego od podszewki.. bo tu nie powiem ale mamy się czym chwalić i to jak !!!
ja tam wierzę że to się zmieni, ale jak zajmą się tym ludzie z pasją i bez starych nawyków

varsica · Dołączył: 17 Lut 2006 Posty: 216 Przeczytał: 0 tematów

Zapomniałam dodać, że to był ogier kryjący.

martik · Wysłany: Wto 14:08, 07 Mar 2006 Temat postu:

Przeglądając program Toyota Computerland znalazłam to:
[link widoczny dla zalogowanych]

Cytuję ze strony:
''Konie zjadają Polskę'' - powiedział kiedyś Władysław Gomułka. W tym samym mniej więcej czasie u naszych zachodnich sąsiadów rodziło się hasło „Das Pferd macht Deutschland gut”. W ciągu ostatnich 30 lat pogłowie koni w Niemczech potroiło się (aktualnie 1.100 tys.) a niemiecki przemysł koński zatrudnia dziś 300 tys. osób. W Polsce w tym samym czasie ilość koni spadła pięciokrotnie, upadają stadniny i zapowiada się likwidację stad ogierów. Czy my naprawdę jesteśmy głupsi niż inne narody?

W Belgii i Holandii od podstaw potrafiono po II wojnie zbudować potężną hodowlę koni sportowych, która odnosi światowe sukcesy, dziś w Polsce nawet nie wiadomo ile jest koni wierzchowych.

We Francji działa 250 torów wyścigowych, obroty totalizatora wyścigowego osiągają 6.6 miliarda EURO, w Polsce wyścigi konne doprowadzono do bankructwa.

W Australii potężny rządowy instytut badawczo-rozwojowy rolnictwa RIRDC ocenia wkład wyścigów konnych do australijskiej gospodarki na 6.3 miliarda dolarów. W Polsce (były) minister rolnictwa mówi, że „nie dotknie się wyścigów”. W Anglii szef resortu rolnictwa stoi na czele Ministerstwa ds. przemysłu końskiego, w naszym ministerstwie sprawami koni zajmuje się jeden urzędnik.

Podobne przykłady można mnożyć. Wydaje się, że działacze gospodarczy III RP popadli w obłęd „prywatyzacji przez likwidację” albo likwidacji przez prywatyzację. Dotyczy to całej gospodarki, w tym niestety również naszego sektora końskiego. Zabrakło umysłów na miarę Eugeniusza Kwiatkowskiego, który potrafił, bez doradców z Banku Światowego i bez środków Unii Europejskiej, zbudować „na ściernisku” port morski w Gdyni i Centralny Okręg Przemysłowy.

Eugeniusz Kwiatkowski (ur. 30 grudnia 1888 w Krakowie, zm. 22 sierpnia 1974) - polski polityk i działacz gospodarczy II Rzeczypospolitej.

Paskuda