Stajenka

pumcia

No właśnie ciekawy temat, który się zaczął w "Odlocie.." Wesoly

Różnie to bywa z ta plastycznością Wesoly

i samym podejsciem. Miałam kiedyś dwoch blizniakow do nauki chlopca i dziewczyne tak 12 lat. To bylo straszne - nie wiem czy to znak czasow... Pierwszy raz na koniu, rowny start. Oboje "miastowi" i "komputerowi". Dziewczynka normalna, uczyla sie, wszystko ok. Chlopak dramat, konia nie wyczyszcze bo sie zabrudze, nie bede klusowal bo sie szybko zmecze. Myslalam ze sie zalamie nerwowo. A najciekawsza byla odpowiedz na rozne pytania - 90% odpowiedzi to bylo wzruszenie ramionami. Jakby mieli to oboje zakodowane. Chcesz jezdzic? Wzruszenie ramion. A moze nie chcesz? Wzrusznie ramion. Ciezko sie z takimi osobami pracuje tak zeby dziecko cos z tego wynioslo i kon nie zwariowal.

Czasem tez sobie mysle jak to sie dzieje ze dziewczynka, ktora ucze od prawie 2 lat tez od podstaw wisi na wodzach zeby zatrzymac konia. Ode mnie sie tego nie nauczyla ale zaczela jezdzic w tereny na srednio ujezdzonych koniach. Duzo czasu nie zajelo nabranie nawykow 2 m-ce (czyli 8 jazd). Teraz raz ja ucze a raz jedzie w teren i jest lepiej.

Czasem sie zastanawiam na ile mloda osoba 9-12 lat (mlodszych nigdy nie uczylam) jest tak na prawde sklonna porozumiec z koniem. Bo to ze mozna ja nauczyc jak klusowac, galopowac i robic rozne figury to jasne. Ale na ile to jest mozliwe zeby przyjela ze to ze kon jest duzy i sie na nim jezdzi to nie znaczy ze jest glupi i slepo wykonuje polecenia.

Co o tym myslicie.

dakron

Może zaloguję moje dziecię lat 13 ...w końcu troche już pojeździła konno
będzie mogła przedstawić ...pod kontrola mamusi

..swoją wersję

Ola ma za sobą 4 obozy jeździeckie , nauke w szkółce , indywidualne zajęcia z pewna przemiłą instruktorką sportu i klepanie pupy pod okiem mamy....

martik

Bardzo ciekawy temat

Ja mam różne przemyślenia i zbiór obserwacji. Popołudniu zamieszczę też odrobinę teorii dot. szkolenia dzieci, młodzieży i dorosłych. Wydaje mi się, że to dość ciekawy materiał i może komuś się przydać.
Jak w każdej sprawie, tak i tu mamy plusy i minusy.
Plusy uczenia dzieci i młodzieży:
- nie widzą barier,
- mają większe możliwości, bo często brak im wyobraźni,
- ufają prowadzącemu zajęcia,
- łatwo wyrobić sobie u nich posłuch,
- w większości wypadków szanują prowadzącego i stosują się do jego uwag i wytycznych,
- są roześmiane i wesołe przy wykonywaniu ćwiczeń,
- są ambitne.
Ale:
- miewają humory, nad którymi nie potrafią panować,
- często są głupio-mądre,
- szybko się nudzą,
- często się poddają,
- traktują zwierzęta przedmiotowo albo ze zbyt wielkim uczuciem.
Niektóre z tych myślników się wykluczają. Oczywiście wszystko zależy od konkretnej osoby i konkretnego przypadku.
To, czego nie mogę znieść i bardzo mnie irytuje, to nadgorliwi rodzice trenujących dzieci. Tacy, którzy przychodzą i:
- albo wszystko wiedzą najlepiej i podczas zajęć przeszkadzają prowadzącemu strofując dzieci, że coś źle robią,
- albo takich co z przerażeniem patrzą na dziecko na końskim grzbiecie i co chwilę pytają, czy mu się na pewno nic nie stanie.
To na tą chwilę tyle. Dopiszę popołudniu resztę. Mam pewną śmieszną historyjkę a propos przerostu ambicji rodziców i przelania tego na dzieci...

osm

Wywyołany do tablicy powiem parę słów o tym, jak pracujemy z dziećmi u nas.
W klubie mamy taki system, że dzieci przychodzą na płatną szkółkę, ale po jakimś czasie mogą zamiast płacić odpracowywać te jazdy. Jest kilka jazd rekreacyjnych dla początkujących i średniozaawansowanych oraz 2 jazdy dla dzieci z pobliskiej szkoły w ramach WF.
W porozumieniu z instruktorami prowadzącymi te jazdy po około roku dobieramy dzieciaki do małego sportu. Instruktorzy typują dzieciaki pod kątem wieku (do 12 lat), umiejętności i predyspozycji psychicznych (chęci do pracy, zaangażowania, odwagi, zacięcia). Często nawet te predyspozycje psychiczne są ważniejsze od umiejętności.
Obserwujemy te dzieci na jazdach szkółkowych i potem proponujemy im przejście do systemu "sportowego", gdzie mają możliwość odpracowania jazdy, ale mają też obowiązek uczestniczyć na co najmniej 2 treningach ujeżdżeniowych i minimum 1 skokowym. Spotykamy się z rodzicami, tłumaczymy nasze oczekiwania i przekazujemy ewentualne perspektywy rozwoju sportowego. Celem jest przygotowanie do Olimpiady Młodzieży w WKKW.
Prowadzimy zeszycik, gdzie zaznaczamy odbyte treningi i jesli nie było dziecka na treningu ujeżdżeniowym, to nie bierze udziału w skokach. W każdym razie mają 4 treningi tygodniowo, każdy z innym instruktorem i prawie zawsze na różnych koniach. Staramy sie nie przydzielać dzieciom ich koni. W ten sposób uczą się jeździć na różnych koniach, nie ma zaskoczenia w trakcie zawodów, że się jedzie na innym, bo swoj wypadł z powodów zdrowotnych.
W tej chwili mamy 8 dzieci w wieku od 10 do 15 lat plus 2 w SMSie w Drzonkowie. Główne nastawienie jest na 15-latkę, która na pewno wystaruje w eliminacjach OOM.
Pozostałe dzieci mają na razie perspektywy startów w skokach w ramach mistrzostw lubuskiego młodzików, pony i juniorów młodszych.
Z taką grupą pracuje się na prawdę świetnie - mają pewne wzorce, do których dążą. Wiedzą, że jeśli będą pracować ciężko na treningach i poważnie podchodzić do pracy na terenie klubu, to na pewno będą mieli szansę startu. Z drugiej strony, jeśli nie widać zaangażowania w te prace, to rezygnujemy z takiej osoby i to jest postawione jasno wobec dzieci i rodziców.
Te dzieci to już wyselekcjonowana grupa, grupa tych którzy naprawdę chcą jeździć, zapaleńców robiących wszystko, żeby brać udział w treningach i zawodach.
Stąd też praca z taką grupą jest przyjemnością.
Staramy się mieć stały kontakt z rodzicami, choć czasami ich ambicje są większe niż ich dzieci.
Myślniki Martik są jak najbardziej prawdziwe - zauważam to samo

martik

Buuu, dlaczego ja nie trafiłam do Waszego klubu będąc dzieckiem sciana

Hyhyhy

Obiecałam Syntetyczną charakterystykę motoryczności, która może się przydać zarówno kandydatom na instruktora, jak i tym, którzy już uczą. To taki podział wiekowy z wyznacznikami co do jakiego wieku można przyporządkować...
Dzieci i młodzież
3-7 lat
Impulsywność, ciekawość ruchowa, bujna wyobraźnia, trudność skupienia, zabawy w towarzystwie.
7-9 lat
Ambicje popisu, duża potrzeba wyżycia się, uwolnienia emocji.
9-12 lat
Gry ruchowe, ambicje sportowe, duża skala zainteresowań ruchowych, skłonność do poświęceń.
12-17 lat
Nieopanowanie ruchowe, męczenie się, mniejsze zainteresowanie ruchowe, mniejsza wytrzymałość.
17-21 lat
Wszechstronne możliwości ruchowe, powrót do harmonii psychomotorycznej.
Dorośli
21-40 lat
Pełnia ruchowego i fizycznego rozwoju.
40-60 lat
Obniżenie zainteresowań ruchowych, skłonność do sedenteryzmu (siedzący tryb życia).

Hihi... Jestem w pełni harmonii ruchowej i fizycznej

martik

haneczka

Straaaaaszny taki ojciec, instruktor bardzo słusznie postąpił, taki tatuś może dzieciaki tylko zniechęcić do jazdy konnej.

Odnośnie Twojego porzedniego posta : A co po sześćdziesiątce ?

A w ogóle wystraszyłaś mnie tym sedenteryzmem już po ukończeniu 40-stki.

martik

Haneczko kochana, to są tylko ramy

Wiesz, że najbardziej interesujący ludzie nie mieszczą się w żadnych ramach <hahaha>
Znam parę baaaardzo aktywnych osób po 40-tce, które bynajmniej nie odpowiadają przedstawionym przeze mnie wytycznym

haneczka

Wiem, wiem, moje pytanie był otak naprawdę pół żartem pół serio.
Przykładem na to jest moja ciocia, która w tym roku skończy 70 lat i jeszcze pracuje, angażując sie w pracę bardziej aniżeli wiele młodszych od niej osób. Jakiś czas temu wytłumaczyłam jej np.przez telefon jak się robi klawisze skrótu w Wordzie i bez problemu to zrobiła, a przecież jest z pokolenia "niekomputerowego". A kiedyś opowiadając mi o Sylwestrze, którego urządzili z mężem u siebie w domu powiedziała : "Tacy sami starsi ci goście byli i nikt nie chciał tańczyć, posiedzieli tylko do 5 rano."

lechita · Dołączył: 22 Lis 2005 Posty: 615 Przeczytał: 0 tematów

ihah

lechita · Dołączył: 22 Lis 2005 Posty: 615 Przeczytał: 0 tematów

jest takie powiedzenie że prawdziwe jeździectwo zaczyna sie po 40-stce Wesoly

gnomi

wyglada na to, ze swoje dziecie bede musial wyslac do Poznania albo Zielonej Gory Wesoly

za to sam mam jeszcze chwilke, zeby zaczac prawdziwe jezdziecwo

pozdrawiam
M.