Stajenka

dakron

Ostatnich kilka lat dysponowałam własnym i powierzonym koniem, zrobiłam je pod siebie, na osobiście wysiedzianym siodle. Dakron jest koniem który nie wymaga ode mnie zbyt wiele, rozumiemy się bez przemocy, reaguje na bardzo subtelne pomoce, no i jest angolem więc raczej stanowczo koniem do przodu.
Daki został w Poznaniu, ja wyjechałam do ZG, jestem więc zmuszona jeśli jeździć to na koniach szkółkowych lub klubowych i tu zaczyna się problem.

Tylko się nie śmiejcie, mam kilka spostrzeżeń z wczorajszej pierwszej jazdy.

- nie moje siodło, więc popregu już nie podciągam przysłowiowy jednym palcem, na szczęście samo siedzisko było wygodne
- wodze nie te, bo parciane ale miałam rękawiczki (inaczej otarcia murowane)
- jazda w zastępie... jejku ile to ja już lat tak nie jeździłam ?????
- konia nie można swoimi sposobami pozbierać, porobić kółeczek, powyginać bo trzeba słuchać instruktora (nadmienię że bardzo fajnego.. a dokładnie dwóch)
- konisko oczywiście ma inny wykrok, inaczej reaguje na moje sygnały.. czasami wolniej , czasami nie do końca rozumie.. on tez miał dłuższą przerwę, potem bawił się 3 miesiące pod rekreacją, a teraz ktoś coś od niego chce

Kiedy kupuje się własnego konia i zaczyna jazdy indywidualne, jeździec zmienia się. Rozwija swoje umiejętności lub osiada na laurach i szwenda się po lesie, jak kto woli, to w końcu ma być przyjemność dla niego, więc każda forma dozwolona.
Powrót do zastępu jest jakimś nowym przeżyciem...
wczoraj z odsieczą po 40 min przyszedł Osm i zaprosił mnie na trawkę obok... padła komenda „łopatkę do wewnątrz na kole, proszę” ....aaaa ja mam problemy aby mi zadem nie wypadał !!.. a tu takie ładne zadanie.. po 5 min spadła Ola jeżdżąca w zastępie i zaburzyła cykl treningu Osma ... i to mnie uratowało
Zastanawiam się czy mając własnego konia, jednak nie warto od czasu do czasu wsiadać na jakiegoś innego, pojeździć w grupie, gęsiego i zobaczyć że nie zawsze utrzymanie równych odległości w zastępie to taka łatwa sprawa.

Omega

Dekster

Ja,po dłuższym okresie jeżdzenia tylko na jednym koniu,wsiadłam na takiego zwykłego,chłopskiego iii masakra,nie mogłam konia z miejsca ruszyć,pół godziny i zatrybił do czego zą łydki.Fajne przeżycie,czasem mi sie wydaje,że mój małpa,że ciągnie,że się wiesza,ale w porównaniu do tego to jest gp.Na różnych koniach,wiadomo,uczymy się różnych zachowań i reakcji,dzieki czemu łatwiej odczytać końskie intencje.Myśle,że taka jazda jest bardziej kształcąca dla jeźdzca a jeśli jest on dobry to i koń nie cierpi i może coś skorzystać.
Czy wy też tak macie,że jak siadacie na szkółkowego konia to próbujecie go naprawiać?JAk koń nie robi przejść,to prosze o 10 min i próbuje coś go nauczyć.Teraz się to rzadko zdarza,bo na swoim czasem nie starcza mi czasu,żeby pojeździć a co dopiero cudze,ale za coś takiego nie raz spotkałam się z pozytywna rekacją czy to instruktora czy właściciela bo okazuje sie ,że oni sami nie maja czasu żeby naprawic 30 koni.

Paskuda

moje własne chodzą w szkółce całe 2 m-ce pozostałe 10 m-cy pode mną; często w stajni stoją również konie do zajeżdżenia, wychowania, naskakania, jakoś nie narzekam na monotonię choć gęsiego na ujeżdżalni nie pamietam kiedy ostatnio jeździłam.

Luna

W szkółce jeździłam jak miałam może z 10 lat, rodzice wykupili karnet na bodajze miesiąc i tak zaczęłam obijać się na koniach. Po niecałym miesiącu lekarz zabronił mi jeźdźić bo z piętami miałam kłopoty(za szybko rosłam). Dopiero od ok. 4lat zaczęłam naukę na prywatnych koniach. Jedna klacz zimna Tina a druga kabardynka(??) Pamira. Tina która była fleeegmatyczna i usypiałam prawie na niej. A Pamira kochany zwierz, demon szybkości. Jak spadłam z niej pierwszy raz usiadłam na ziemi i pierwsze co powiedziałam to: "ja chcę jeszcze raz" po trzecim upatku stwierdziłam że już za dużo szarych komórek mam uszkodzonych, jak na pierwszy raz to już sobie darowałam na tamten dzień. Później (Majak świadkiem) byłam codziennie przez cały czas i jak tylko ona mogła to udzielała mi lekcji.
Przez ostatnie 2 lata wakacji luzakowałam w stadninie w Opypach i jeździłam na koniach sportowych.
A jeszcze przez cały ostatni rok objeżdzałam dwie kobyłki u znajomej. Można powiedzieć że trochę w stylu west Mruga

Doceniam bardzo to czego nauczyłam sie od tych wszystkich osób i koni, które mnie uczyły. Wiem na pewno że koń jak człowiek ma różny charakter i poprzez różne traktowanie ma inne podejśće do człowieka.

Mozambik · Dołączył: 01 Wrz 2006 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów

tez uważam ze dobrze raz na jakis czas wsiąsc na innego konia, np. szkolkowego Nagle okazuje sie ze choc na włąsnym siedzisz w równwoadze i kłus cwiczebny to włąściwie miodzio ( bo organizam juz przystosował sie rytmu twojego konia) to na "obcym" koniu cwiczebny nagle okazuje sie trudny iniewygodny, przyłożenie pomocy niezrozumiałe, kon nie oferuje kontaktu a z zagalopowaniem to juz zupelnei inna para kaloszy.
Nic tak jak konie nie uczy pokory.

Paskuda

hugh_h

Dakron - podejrzewam że teraz, po swoic doświadczeniach ze szkółkowymi końmi, to troszkę inaczej patrzysz na to co napisałaś mi na temat kursu instruktorskiego, po tym jak nie zdałem brązowej odznaki ...

dakron

Jeju mam nadzieję że nie poczułeś się dotknięty w żaden sposób moimi wypowiedziami.
Szczerze powiedziawszy to z przyjemnością czytuję Twoje opowieści o brązowej odznace, ponieważ jestem za weryfikacją własnych umiejętności przez starty w zawodach amatorskich czy profesjonalnych ( jak kto czuje się na siłach) oraz za zdobywaniem odznak.
Mój trener zawsze powtarzał , że jak już poczujemy się super jeźdźcami to czas na chwilę prawdy, właśnie podczas zdrowej rywalizacji w jakimś konkursie.
Mam nadzieję że nie spoczniesz na laurach i trenując wytrwale za jakiś czas przeczytamy o srebrnej w Twoim wykonaniu.
A nadmienię tylko że sama robiłam kurs instruktorski na koniach szkółkowych, uznałam że przywiezienie swojego, to pójście na łatwiznę, chyba inni kursanci tez wychodzili z tego założenia, bo tylko jedna osoba miała własnego rumaka.
A tak z innej beczki to sądzę że westowcy powinni mieć swoje kursy, bo Wam naprawdę anglezowanie i skoki chyba do szczęścia nie są potrzebne.... chociaż ćwiczebny i owszem Mruga

hugh_h

Nie, nie poczułem się dotknięty, jedyni chciałem zwrócić uwagę że nie zawsze czarne jest tak naprawdę czarne.
No na pewno nie usiądę na laurach, ale nie ma zamiaru zdawać dalszych odznak, no chyba, że mnie ktoś do tego przymusi albo, że będą to odznaki z powożenia, bo w tym kierunku mam zamiar się rozwijać ale to jeszcze trochę czasu. A west to tak przy okazji, no faktyczni kłus ćwiczebny może być tyle ze troszkę inaczej się siedzi Mruga

Tak sobie myślę ze kurs instruktorski na własnym koniu to nie koniecznie pójście na łatwiznę, bo w brew pozorom koń też dużo na tym skorzysta, czemu mam się użerać z zajeżdżonym koniem szkółkowym jak mogę w tym samym czasie poduczyć swojego ?

dakron

Powożenie dla mnie to czarna magia, dlaczego my w ogóle o tej dziedzinie nie rozmawiamy na forum?
Tak na pierwszy rzut oka wydaje mi się że jest to jeszcze bardziej kosztowne niż tradycyjne jeździectwo.

hugh_h

zgadza się jest to chyba najkosztowniejszy sport jeździecki, dlatego tyle lat to trwa u mnie bo zbieram wyposażenie, bryczka miała byc gotowa w tym roku ale znowu się nie udało Smutny