Stajenka

dragonnia

Dzięki Wit.

Wojtas

Krzysztof Grabowski

Witam Wszystkich!

Drogi Wojciechu, Radosną nowinę mam dla Ciebie. Proponowaną flaszeczkę wina, mam nadzieję dobrego, będziemy mogli wypić niezwłocznie:) W tym względzie jestem dyspozycyjny
Otóż do "obrazka" jak to poetycko nazwałeś należy dodać:
Po pierwsze umiejscowienie bioder w siodle zależy od długości puślisk. Im dłuższe puśliska tym bardziej biodra znajdują się w bliskości przedniego łęku (ramię, biodro, staw skokowy mogą nawet znaleźć się w linii pionowej to szczególny przypadek przy bardzo długich puśliskach) udo przyjmuje położenie niemal pionowe. Im krótsze puśliska tym bardziej biodra znajdują się w bliskości tylnego łęku stąd konieczność posiadania niemal płaskich z cienką wyściółką siodeł . Udo zbliża sie do poziomu. Dodam jednocześnie wg. szkoły Grudziądzkiej, że kąt stawu kolanowego (podudzie-udo) winno tworzyć zawsze kąt rozwarty.

po drugie Celem najistotniejszym kształtowania tzw. dosiadu to wyposażenie jeźdźca w możliwość NIEZALEŻNEGO posługiwania się pomocami, co w klasyce oznacza, że jeździec nie może łapać się konia, gdy traci równowagę ani rękoma ani łydkami (podudziem). Uwzględniając powyższe oczywiste jest (jak ja lubię ten wyraz), żę wskazani przez Ciebie jeźdźcy na owe 20-30 pkt. w 100pkt. skali już dawno konsekwentnie odeszli od założenia że ramię, biodro, staw skokowy ma być w linii pionowej.
Widocznie odejście od tegoż założenia daje im duże praktyczne korzyści.
Twoje zdrowie Wojciechu:)

P.S.
Ile punktów w Twojej skali ma Meredith na tym zdjęciu:

P.P.S.
Droga Moniko, Chciałbym Znać Twoje zdanie apropos punktu 1 mojej wypowiedzi. Mam nadzieję , że choć częściowo zacząłem odpowiadać na poruszony przez Ciebie temat.

Pozdrawiam Wszystkich serdecznie Krzysztof Grabowski.

aleksandra

ja już na stronach poprzednich prosiłam, żeby przestać przerzucać się zdjęciami bo to do niczego nie prowadzi. lepiej zająć swój cenny czas filmami, bo fotki da się nagiąć jak się chce w dowolną stronę. z jeźdźca wybitnego można zrobić ostatnią ciapę, a z beznadziejnego ideał. (nie mówię w tym momencie ani przez chwilę o Meredith tylko ogólnie)

poza tym chodziło o : " Gotów nawet jestem przysłać Ci butelkę niezłego wina, jak tylko pierwszy jeździec jeżdżący dosiadem konsekwentnie według obrazków z podręcznika Jeana trafi znów do pierwszej trójki rankingu FEI." czyli o jazdę od samego początku do końca wg. metody, wiec wszem i wobec oświadczam, że jedno zdjęcie ze stępa nic nie zmienia i jak Pan to słowo bardzo lubi naukowym dowodem nie jest.

krystyna

Otóż to. Może zacytuję:... Ale w niespełna trzy lata po objęciu przez d'Orgeixa funkcji trenera jego uczniowie zaczynają odnosić znaczące sukcesy. W 1976 roku na 32 zwycięstwa odniesione przez jeźdźców francuskich aż 19 należy do dwóch uczniów d'Orgeix. I to uczniów zaledwie dziewiętnastoletnich. " (Skoki przez przeszkody, J.d'Orgeix. Od wydawcy polskiego przekładu - Zakład Treningowy Koni w Zbrosławicach.)
Panie Krzysztofie Wojtasowi najprawdopodobniej chodzi o taki dowód teraz, po 2000 roku, sądzę. O grupę młodych ludzi szkolonych od zera metodą JO i rywalizujących na parkurach z obecnymi klasykami. I o porównanie wyników.
Jak rozumiem Pan podjął się tego zadania i myślę, ze z przyjemnością będziemy wszyscy oczekiwać na sukcesy pańskich uczniów bo niewątpliwie sukcesów nawet małych polskiemu jeździectwu bardzo potrzeba.
A kiedy oglądam zamieszczane zdjęcia znanych zawodników to się zawsze zastanawiam jakie byłoby ich zdanie na temat "jakim dosiadem" jeżdżą. Czy zdjęcie to zbieg okoliczności czy też nie. Najlepiej byloby chyba zapytać u źródła.

Wojtas

Drogi Krzysztofie,

Powściągnij proszę pragnienie, i pozwól zacnemu trunkowi dojrzeć jeszcze trochę

Przeczytaj proszę uważnie, co poprzednio napisałem:

„jeżdżący dosiadem konsekwentnie według obrazków z podręcznika Jeana”
„zdarzają się owszem momenty, kiedy jazda przypomina te zdjęcia, ale są to przypadki gwałtownego skracania konia, lub wypychania go siedzeniem do przodu z przemieszczeniem ciężaru ciała do tyłu, kiedy inny punkt podparcia przez moment jest potrzebny”

Zamieść proszę film z przejazdu wzmiankowanej Meredith, podczas którego konsekwentnie przez cały czas zachowuje tę sylwetkę. Poza momentami jakiejś szczególnej ingerencji w pracę konia, czy ratowania własnej zachwianej równowagi, co też zdarza się każdemu. W czasie zwyczajnych przejazdów pomiędzy przeszkodami i samego najazdu. Wpadłem nawet na jej stronę internetową, żeby coś wyłowić, ale zamieściła tam jedynie zdjęcia.

Z resztą Twojego wykładu trudno się nie zgodzić, dodam jedynie, że to chyba nie długość puślisk decyduje sama z siebie o tym co się dzieje, ale to raczej jeździec skracając lub nie puśliska akceptuje (świadomie lub nie) ten wpływ. Decyzja o wyborze postawy należy do jeźdźca.

Droga Aleksandro,

Masz zupełną rację, że zdjęcia to nie najlepszy pomysł, ale nie mam innego materiału. Nie dysponuję niestety filmami Jeana. Na zdjęcia powołuję się tylko dlatego, że zostały przez autora zamieszczone w Jego cennym podręczniku, sądzę więc że celowo, i że tak według Jego zamysłu tak właśnie jazda miała wyglądać.

Pozdrawiam,

Wojciech Jędrasik

all-1

Witam!!!
Chciałbym włączyć się do dyskusji o dosiadzie nie tylko Meredith ale i innych jeźdźców z czołówki światowej.
Łydki, w czasie przejazdu , muszą być ułożone bliżej pionu (nigdy cofnięte) dlatego że większą część parkuru jeżdżcy pokonują w półsiadzie (stojąc w strzemionach) wiec jasnym jest ,że pusliska muszą być pionowo i łydki oczywiście też. Tutaj zacytuje Wojtka "Zdarzeją się oczywiście elementy gdzie jazda przypomina te zdięcia" te elemęty zdarzają się wtedy gdy jeżdziec siada w siodło a jest to mały procent w całym przejeżdzie. W tym miejscu odwołuje się do książek JO gdzie jest to jasno wytłumaczone dleczego się tak dzieje. Uwazam że wszyscy czołowi jeźdźcy pokonują porkury zgodnie z jego metodą, dlatego przyznaje Krzysztofowi racje, flaszka jest Jego. Jeszcze jedno o gwałtownych zmianach równoważenia w niniejszych kiążkach tez pisze. Polecam szczegółową lekture.

P.S Krystyno książka o której mówie to "psychologia treningu koni" jest to książka napewno popularno-naukowa godna wielokrotnego przeczytania.

martik

aleksandra

Krzysztof Grabowski

Witam Wszystkich!
Drogi Wojciechu, Czekam czekam i jestem pełen obaw. Czyżby Meretith Beerbaum nie mieściła się w Twojej 100pkt. skali?? Proszę, proszę bardzo oceń pozycję M.B, na tym zdjęciu.
Pozdrawiam bardzo serdecznie Krzysztof Grabowski.

Wojtas

krystyna

Przepraszam, że znowu jestem nudna ale czy nie najprościej i najsensowniej byłoby dowiedzieć się u źródła czyli u Meredith Beerbaum jakim stylem jeździ. Może ma jakiś blog, pewnie są z nią jakieś wywiady, opracowania analizujące przejazdy, treningi itd. Jak byłam w Anglii to w księgarniach widziałam całe stosy fantastycznych książek (i filmów) nie tylko ogólnych dotyczących hodowli czy też sportu jako takiego ale też opisujących dzień po dniu treningi znanych, światowych jeźdżców.
Rozważania nad jednym zdjęciem czy też nawet jednym krótkim filmikiem nie wydają mi się całkiem wystarczające, żeby stwierdzić na 100%, że ktoś jeżdzi określonym stylem.

kocia

Boubi

Hmm... wczoraj na Eurosporcie byla retransmisja "TOP TEN" z Brukseli.
Choc Meredith na "Shutterfly" tym razem nie wygrala -(miala 2 zrzutki) - to ogladajac jej przejazd mialam nieodparte wrazenie, ze jedzie wg opisywanej tu metody JO. Choc oczywiscie nie wiemy czy czyni to swiadomie, czy tez taki sposob jazdy wypracowala latami, bo w jej wypadku jest po prostu najskuteczniejszy.
Tak jak pisze Kocia - trzebaby dowiedziec sie "u zrodla" Wesoly

Wojtas

Przejrzałem „Top Ten”, i macie rację – Meredith pojechała z sylwetką podobną jak w książce. Trochę mnie to zaskoczyło, bo dwa tygodnie temu pokazała coś innego. Ale w tym widocznie jej siła, i Aleksandra ma pewnie rację, że jeździ się „mieszańcem” mocno zależnym od warunków.

Drogi Krzysztofie, podaj mi proszę na priv adres dla firmy kurierskiej. Flaszeczka przecudnej urody, jak mawia nieoceniony Piotr Bałtroczyk, niebawem przyjedzie. Mruga

Pozdrawiam,
Wojtek