Stajenka

szalonaisa · Wysłany: Nie 0:38, 04 Mar 2007 Temat postu:

Koninki są dwie: Miłka i Mała. Są konikami polskimi wybrakowanymi z hodowli w Popielnie. Na co dzień wtajemniczją młodych adeptów jeździectwa w arkana sztuki jeździeckiej w Kaniach Helenowskich. Na wakacje razem z chetnymi wyjeżdzają do Dziubieli. A w wolnych chwilach uzyczaja swoich grzbietów i nóg moim dzieciakom Wesoly

Ania: Kocha konie i chetnie gramoli się na grzbiet. Najwiekszą frajdę sprawia jej chwila kłusa Wesoly

Skrzętnie ukrywa że ma hemiplegię, więc wszystkie ćwiczenia najchętniej wykonuje lewą reką ( prawa jest słabsza), chociaż po chwili żartów stara się wszystkie ćwiczenia nadrabić prawą ręką. Jest ambitna Wesoly

Paulina: Kocha swoje konie, ale się ich boi. Na grzbiet się dzielnie wspina pod warunkiem że Miłka lub Mała stoja jak marmurowe posągi. Najmniejszy ruch nawet ogona powoduje stres i przerażenie. Po paru minutach baardzo wydajnego stępa mozna się pobawić Wesoly

Paulina ma zespół Downa i sporą nadwagę. Nawet najprostrze ćwiczenia są dla niej problemem, ale zrobi każde pod warunkiem, że uzyska uznanie całej drużyny. Wtedy podejmie każde wyzwanie.

Klaudia: Jest dzieckiem z patologicznej rodziny, potrzebuje akceptacji i wygadania się. Kocha konie i jest w stanie wykonac każdą ewolucję na koniu, byleby tylko ktoś zwrócił na nią uwagę. Uwielbia się przytulać i każdego jest w stanie przegadać

PIEGON · Wysłany: Pon 11:27, 05 Mar 2007 Temat postu:

Ile lat mają konie? Czy od początku były przygotowywane pod tak wyjątkowych jezdzców Wesoly

?

szalonaisa · Wysłany: Pon 13:25, 05 Mar 2007 Temat postu:

Cos koło 10 lat. Niestety stajnia z której pochodza jest nastawiona na pieniązki, więc mało ich interesuje czy konie nadają sie do hipo. Są małe i spokojne. A reszta zależy od obsługi. Generalnie trzeba pamiętać co można, a czego z nimi nie można.

PIEGON · Wysłany: Pon 14:52, 05 Mar 2007 Temat postu:

A jeśli taki koń się zniecierpliwi? Jeśli np. ugryzie twojego panjenta to ty ponosisz odpowiedzialność? Są jakieś koń sekwencje? Wesoly

szalonaisa · Wysłany: Pon 15:40, 05 Mar 2007 Temat postu:

Niestety wszelkie końsekwencje ponosze ja, więc moja w tym głowa, żeby koń nie ugryzł Wesoly

Na szczęście zdarzyło się tylko podszczypywanie prowadzących Wesoly

Dzieci to świętość ich się nie rusza Wesoly

szalonaisa · Wysłany: Pon 16:19, 05 Mar 2007 Temat postu:

Przeciwskazania bezwzględne do hipoterapii:

=> silne uczulenie na końską sierść, pot lub pyłki znajdujące się w końskiej sierśći
=> stany zapalne ogólnoustrojowe, ostre choroby infekcyjne
=> podwyższona temperatura ciała
=> niewygojone rany, odleżyny lub skaleczenia
=> stany po świeżych złamaniach i operacjach
=> Nietolerancja tej formy terapii przez pacjenta np. niepohamowany lęk przed koniem
=> odklejanie siatkówki oka, wzmożone ciśnienie śródgałkowe
=> zwichnięcie i podwichnięcie stawów biodrowych
=> choroba Perthesa - w każdej fazie
=> niestabilność szczytowo - obrotowa kręgów szyjnych C1-C2 występująca np. w zespole Downa
=> brak kontroli głowy w rozwoju motorycznym
=> skoliozy powyżej 20 stopni Cobba
=> ostra faza choroby Scheuermana i jej postać obejmująca odcinek lędźwiowy
=> częsta skłonność do dyskopatii szczególnie lędźwiowej
=> krękozmyk powyżej 0,5 cm
=> Zesztywniające Zapalenie Stawów Kręgosłupa
=> plecy płaskie, plecy wklęsłe, szpotawość kolan
=> jałowe martwice kośći w kazdej fazie
=> miastenie
=> dystrofie mięśniowe stany ostre
=> hemofilia
=> ostre stany zapalne chorób
=> fazy zaostrzenia zaburzeń psychicznych
=> znaczna nadwaga
=> osteomalacja
=> wrodzona łamliwość kości

PIEGON · Wysłany: Wto 11:57, 06 Mar 2007 Temat postu:

Czy ty sama jesteś w stanie zauważyć poprawe u swoich pacjentów? Wesoly

Słyszałam że niektórzy specjalnie nagrywają kamerą pierwsze zajęcia i oglądają je po jakimś czasie żeby dostrzec poprawe? Jak to wygląda?

szalonaisa · Wysłany: Wto 16:13, 06 Mar 2007 Temat postu:

Pewnie, że jestem w stanie dostrzec poprawę, zwłaszcza jak najpierw we 4 wkładałyśmy chłopaka na konia, a później radziły już sobie tylko dwie osoby Wesoly

Zajęcia nagrywa się dla siebie, raz, zeby popatrzeć co się samemu robi źle, a dwa, żeby zobaczyć efekty własnej pracy.

PIEGON · Wysłany: Wto 16:16, 06 Mar 2007 Temat postu:

To chyba miłe Wesoly

szalonaisa · Wysłany: Wto 16:20, 06 Mar 2007 Temat postu:

Bardzo miłe, a czasami nawet zaskakujące

, ale nie zawsze jest tak rózowo i trzeba sie uzbroić w cierpliwość

madziadur · Wysłany: Wto 17:30, 06 Mar 2007 Temat postu:

Przejrzałam cały wątek i muszę przyznać, że to co robisz jest czymś wyjątkowym. Tym dzieciakom dużo to daje... W ogóle wszystkie terapie z udziałem zwierząt cieszą się powodzeniem, jeśli tak mozna to określić. Nigdy jeszcze nie miałam z czymś takim styczności, no chyba że zaliczę do tego program w telewizji.

Jeśli chodzi o dzieci chore (np. te z zespołem downa,autystycy itp) to są one wspaniałe... Ja w zeszłym roku uczestniczyłam w zajęciach z takimi właśnie osobami i zadziwiała mnie ich radość z życia, uśmiech na twarzy za każdym razem kiedy coś się dzieje. No i ta chęć poznania nowego człowieka... Strasznie denerwowało mnie to, gdy ktoś spoglądał na nie jakby były nie z tego świata, jakby miały zarazić innych swoją chorobą... Nauczyłam się też, że nie należy im okazywać litości pod żadnym pozorem, bo oni chcą być traktowani tak jak każdy zdrowy człowiek. Każdy z nich jest inny- jeden się wstydzi, ale szuka jakiegoś kontaktu, drugi chce ciągle rozmawiać i czuć, że ktoś się nim interesuje, a trzeci lubi gdy się go chwali Wesoly

Czasem jednak dane przypadki są że tak powiem okropne i nie miło to widzieć, bo żal sie robi... Kiedyś spotkałam chłopaka, który był strasznie agresywny w stosunku do innych..Ale to nie o to chodzi... On wszystkie sytuacje, które działy się w domu kodował w głowie, każdy wyraz, każde słowo...Niewiadomo jak się to działo,ale przetwarzał to tak jakby gdzieś się to na kasetę nagrało...I chodził w kółko i mówił jakby był różnymi osobami, przeklinał,szturchał innych, popychał...No, ale tak w ogóle zabawa z nimi to coś niesamowitego... Więc hipoterapia jest dla mnie magią, sama chętnie chciałabym wziąść udział w takich zajęciach... Może kiedyś to marzenie się spełni Wesoly

szalonaisa · Wysłany: Śro 20:27, 07 Mar 2007 Temat postu:

Takie odtwarzanie rozmów jest jedną z cech charakterystycznych autyzmu. To fakt, ze dzieciaki maja dużo ciepła i pogody ducha Wesoly

Sezon hipo się rozpoczął, więc znowu mam dzieciaczki

A marzenia zawsze sie spełniają, czasami trzeba im tylko trochę pomóc

szalonaisa · Wysłany: Czw 20:41, 08 Mar 2007 Temat postu:

Przeciwskazania względne:

=> padaczka z częstymi napadami
=> upośledzenie umysłowe
=> osteoporoza
=> utrwalone deformacje i zniekształcenia, silne, nie dające się przezwyciężyć przykurcze, znaczne ograniczenia układu kostno - stawowego
=> określone schorzenia okulistyczne - wymagana konsultacja specjalisty

martik · Wysłany: Nie 19:43, 11 Mar 2007 Temat postu:

Ten wątek też zasługuje na umieszczenie na stronce Wesoly

Mam nadzieję, że się Iska zgodzisz... Wesoly

martik · Wysłany: Nie 20:03, 11 Mar 2007 Temat postu:

W zeszłym roku miałam okazję przygotowywać materiały i prezentacje na ogólnopolskie forum hipoterapeutów, które miało miejsce podczas zawodów CSIO w Poznaniu. Mam gdzieś tą naszą prezentację w formie pliku .pst. Może uda mi się powiesić na jakimś serwerze, to podlinkuję. A nóż się komuś przyda Mruga

Ja sama nie jestem hipoterapeutą ale miałam okazję być na zajęciach, widziałam jak są prowadzone i mam wielu przyjaciół, którzy zajmują się hipo. Ogólnie wiem, że w Polsce królują dwie szkoły- warszawska i krakowska. Wiem, że są między nimi pewne animozje a wynikają z przeświadczenia, że każda szkoła wie lepiej co jest dla dzieciaków i dorosłych chorych lepsze. Ale to nieważne, to zawsze się zdarza, nawet w środowiskach lekarskich...
Bardziej interesuje mnie Iska Twój (i w sumie Was wszystkich) pogląd na sprawę odbywania zajęć w toczkach. Czy uważacie, że chorzy powinni mieć toczki na głowach, czy raczej nie?