Stajenka

Ludwik

Ponieważ niezbyt często ze względów czasowych przebywam na Stajence, dopiero teraz miałem chwilę czasu na przeczytanie tego tematu. Pierwszy wniosek, który przyszedł mi do głowy (może gdzieś już to było), że powinna być jakaś regulacja prawna, która nie dopuszczałaby do prowadzenia fundacji jednoosobowo. Podejmowanie tak trudnych decyzji co do tego, które zwierzę ratujemy, które leczymy, ile pieniędzy poświęcamy na dany przypadek i kiedy trzeba zrezygnować przekracza możliwości jednej osoby i bardzo szybko można się zagubić i zacząć cierpieć na syndrom "boga". W przypadkach, kiedy trzeba ratować np. ludzi po katastrofach, dużych wypadkach, zawsze robi się selekcję, kogo ratujemy w pierwszej kolejności, które przypadki rokują, a które nie. Bo jeśli za dużo czasu poświęcimy jakiemuś beznadziejnemu przypadkowi, kilka innych osób możemy już nie zdążyć uratować, a ten, którym się zajęliśmy i tak umiera. Bardzo to drastyczne, ale przy prowadzeniu takiej działalności, trzeba ustalić twarde zasady, których trzeba się trzymać, a nie działać na hura bo zobaczyłem zwierzątko. któremu trzeba pomóc. Bo jakby podsumować jakiś okres czasu działania fundacji to można się zastanawiać, czy warto było wydawać mnóstwo środków na leczenie beznadziejnego przypadku, co i tak się nie udało, czy pomóc kilku innym zwierzakom, które mogłyby się cieszyć dobrym życiem do późnej starości. Może trzeba było zdobyć się na odwagę i podjąć ostateczną decyzję dużo wcześniej. Wiem, że wsadzam kij w mrowisko, ale przy tego typu działalności trzeba mieć bardzo twarde i nieczułe serce, kierować się tylko i wyłącznie rozsądkiem i rachunkiem ekonomicznym, tak naprawdę tu nie ma miejsca na emocje. Takie decyzje powinno się podejmować grupowo, wątpliwe przypadki powinny być przedyskutowane i skalkulowane. Tym bardziej, że pieniądze fundacji tak naprawdę należą do sponsorów i nie można ich marnować. Stąd bardzo ważny jest statut, plan działania, albo inny papier, który, wtedy, kiedy emocje zaczynają brać górę pomaga decydować, nawet kiedy to się kłóci z naszym sumieniem. Wiem, że to bardzo kontrowersyjne, ale czasami lepsza jest "dobra" śmierć, niż ciężkie i bolesne życie. Przepraszam wszystkich za takie przemyślenia, mam nadzieję, że nikogo tym nie urażę, ale jest to chyba początek nowej dysksji bliższej już chyba filozofii, moralności i etyki, a te tematy są zawsze najtrudniejsze.

Boubi

Ludwiku,
Jak moze zauwazyles - ja tez - co prawda baaaaardzo delikatnie poruszylam ten sam problem... (tak latwo na forum miec przypisana latke okrutnika, osoby nieczulej i "zwolennika eutanazji"), ze czlowiek trzy razy sie zastanowi nim napisze, ze skrajnie trudne przypadki zwierzecych chorob i nieszczesc trzeba po prostu skracac w humanitarny sposob.... , by... no wlasnie... miec srodki, sily i zaplecze dla ratowania tych, ktore jeszcze trzeba ratowac. Rozwinales temat i bardzo dobrze, ja podzielam Twoje zdanie. I rowniez jestem przekonana, ze zadnej fundacji pomocy dla zwierzat nie da sie i nie powinno prowadzic w pojedynke!!!

Tomek_J

martik

Tomek_J

Iandula

Fundacja może działać bazując tylko na darowiznach, wtedy podpisuje się umowy, darowizny wypłacane są w transzach, jest stała liczba bazowych darczyńców, ale cały czas zabiega się o nowych, wydaję mi się, że zarządzająca/cy bardziej powinien być managerem, gromadzić ludzi, co za tym idzie pieniądze, wtedy o darczyńcach pisze prasa, z którą należy stale współpracować, darczyńca jest zadowolony, jeśli do tego dołożymy dodatkowe atrakcje w postaci imprez dobroczynnych, z kuligami, przejażdżkami włącznie, to chętnych nie powinno zabraknąć, a jeśli już jakaś dodatkowa działalność, to nie koniecznie musi być związana z końmi, ale wtedy zrobi nam sie cała instytucja, z szeregiem etatów i najlepiej radą nadzorczą
cała sztuka polega na taki przedstawieniu tego miejsca, żeby było o nim dużo i dobrze głośno, to jak sprzedaż produktu, który jednym da dobrą reklamę, a innym pozwoli spełnić dobry uczynek, jedni i drudzy są potrzebni, bo przeznaczają swoje pieniądze

fuzja

Tomek_J

[sorki, po namyśle powstrzymuję się, bo wypowiedź groziłaby kolejną dziką awanturą]

fuzja

Boubi

Tomek_J

fuzja

hahaha, mam fotorelację Wesoly

to przeżyła moja córa:)

,,strażnik kiełbasy"

,,na ochotnika"

,,chojraki wymiękają"

tsu

Iandula

Taa, zrobić dach , tam przyklepać, tam pomalować, spanie w namiocie, taa, tylko wtedy przyjadą nie ci co maja zostawić gotówkę, bo jak chcą sobie zafundować surwiwal to znajdą organizatora w necie, jazdy za pracę i opiekę można rozpocząć jak już są pieniądze na podstawowe, ważne rzeczy i potrzeby
a tak swoja drogą, to przez cały ten czas niczego się tam nie naprawiało

tsu

post wyżej.
robiony był dach, padoki.