Stajenka

kwiatkonie

Ja to słyszałem i od dzieciaków i od dorosłych. Jak to mówią dzieci to jeszcze da się przeżyć, bo im idzie czasem wytłumaczyć i przekonać, gorzej z tymi którzy już są nienawracalni, ew. mają tak wielką świadomość własnej nieomylności i posiadania jedynej słusznej racji, że reszta świata jeśli się nie zgadza to się znaczy myli. Myślę, że każda patologia zaczyna się z głupoty, lub przekonania o własnej wyższości ( czytaj z głupoty), ew. z konieczności podbudowania własnej wartości- czyli z kompleksów ( koniec końców też z głupoty).

martik

Przepraszam, że tu ale mam prośbę: czy mógłbyś w wolnej chwili zajrzeć do wątku Zasada ograniczonego zaufania i odpowiedzieć mi na pytania, które tam do Ciebie skierowałam?
Jestem bardzo ciekawa odpowiedzi Angel

Hoss Cartwright · Gość

Kochanie konia to relacja, która nie może stać się relacja zwrotna tak jak nie może się nią stać wspólne jedzenie siana. W imię szacunku dla konia nie wolno mi go kochać, ale zrozumieć tak, mówić i komunikować się z nim w jego języku to mój obowiązek, bo on mojego nie rozumie. Po ludzku jest za głupi po konsku ja jestem za głupi i to ja musze się go uczyć.
Fachowcy od marketingu i relacji z końmi nazwali to naturalnymi metodami pracy z konmi, a klasyka ujmuje to w system którey często nazywa się ekwitacją.

nongie

Hoss Cartwright · Gość

nie wolno mi go bezrozumnie kochać

Teraz OK?

nongie

Teraz okej Wesoly

Dodałabym jeszcze: "... i rozumnie, ale beznamiętnie wykorzystywać"

Przydałoby się sprecyzować kiedy jest bezrozumnie.
Jeden z przykładów opisał Kwiatkoń, ale to chyba nie wyczerpuje tematu.

guli · Gość

Tak jak ja rozumiem Kwiatkonie, to żeby faktycznie można było mówic do miłosci do konia ,to najpierw trzeba go spróbowac go zrozumieć.
nie można do zwierząt przykładać własnej miary uczuć .
Inne są potrzeby zwierząt i inne ich oczekiwania wobec nas.
Faktycznie czesto uszczęsliwiamy na siłe nasze zwierzeta ,sądząc ,że to dla ich dobra, ale tak naprawdę czynimy to dla swojej wygody.
Wygodniej nam trzymać konie zamknięte,wygodniej tłumaczyć ich zachowania "głupotą", lenistwem ,niz przyjąć do wiadomości,że nie rozumiemy motywów takich a nie innych zachowań końskich.
Żeby stac się partnerem konia to trzeba najpierw zacząć jeść siano i popaść się razem z nim na pastwisku.
A poniewaz jest to niemożliwe, to przynajmniej należy uczucia nasze zamienić na przyjazne "szefowanie"
Ale to przeciez nie wyklucza i przytulania się do konia i obściskiwania go, mimo,że raczej nie możemy oczekiwać tego samego w zamian

Hoss Cartwright · Gość

Ujmę to jeszcze inaczej.
Motywem napędowym do bycia z końmi ma mniej być uczucie, a więcej - bardziej chęć zrozumienia się nawzajem. Gdyby kochanie (w skali od 0 do 10) wynosiło 0, a zrozumienie 10 to były to lepszy bilans niż kochanie 10, a zrozumienie 5.
Mniej było by wówczas tych och i ach, mniej tego całowania w chrapki i dupkę, a którzy po wsiadzięciu nań pierwsze, co robią to wbijają mu ostrogi bądź pięty w bok i w ten subtelny sposób zapraszają do tańca.
Czy Mistrz, gdy doznawał objawienia prawdy, która raczył się z nami podzielić to miał na myśli? Czy mógłbym zostać egzegetą Mistrza tekstów?

Hoss Cartwright · Gość

To jeszcze inaczej.
Samo kochanie szkodzi naszym relacjom z koniem.
Samo zrozumienie pomaga naszym relacjom z koniem.
Ideałem jest mix.

nongie

nongie

Hoss Cartwright · Gość

To raczej kwestia wrażliwości niż kochania. Abym, gdy upadniesz i złamiesz sobie dajmy na to - rękę Ci pomógł wstać, odprowadził do szpitala nie musze Cię kochać, wystarczy bym był wrażliwy na cudze cierpnie. Choć gdybym Cię kochał to jeszcze przez dwa miesiące po zdjęciu gipsu sprzątałbym kupy po Twoich kotachi twierdził że to zaszczyt. Jezyk

Ale my tu nie o weterynarzach gadamy tylko o naszych relacjach z końmi.

nongie

Weterynarze leczą też konie, to był tylko przykład relacji człowiek - zwierze.
Jak dla mnie - zaangażowanie uczuciowe na poziomie "0" to własnie brak wrażliwości.

Hoss Cartwright · Gość

Chciałbym zwrócić wszystkim uwagę, że odpowiedzenie sobie na pytanie postawione w tym wątku, a z grubsza brzmiące tak: na czym zasadza się istota jeździectwa? jest kluczem do bram jeździeckiego raju.
Każdy z nas jest w czymś dobry, w jakiejkolwiek rzeczy i wie, że niemal cała wiedze z danej dziedziny można sprowadzić czasem do jednego słowa lub zdania, choć czasem dochodzimy do tej konstatacji latami.

nie mów, że kochasz konie- spróbuj je zrozumieć to właśnie dla mnie kwiatesencja (nomen omen) codziennego wożenia się w siodle.

Odpowiedz sobie i Ty na postawione tutaj pytanie, bo jest ono ważne ontycznie, ale także, że zostało postawione przeze mnie!!!