Stajenka

martik

Jak większość z Was wie, jestem zielonym szczypiorem i dopiero uczę się jeździć konno (siedzieć w siodle). Mam wiele problemów ze sobą, z zachowaniem równowagi, z odpowiednim oddziaływaniem swoim ciałem na konia. Generalnie dużo różnych problemów, większych i mniejszych.
Jedną z problematycznych kwestii jest kwestia ręki. Zastraszona na początku przez wszystkich, że nieumiejętna ręka potrafi zepsuć koński pysk (co oczywiście jest prawdą), wybrałam sobie najlepszą moim zdaniem drogę: jazdę na luźnych (wręcz rzuconych) wodzach, bez jakiegokolwiek kontaktu.
Jeździłam tak bardzo długo, reagując wybraniem wodzy jedynie w bardziej krytycznych sytuacjach.
No i teraz jest problem. Bo w skoku na luźnej wodzy nie na każdym koniu skoczę, nie wspominając o technice skoku i o konsekwencjach, jakie te wodze powodują.
Czworoboku też na rzuconych nie pojadę, nie każdy koń ma w swojej naturze samozbieranie się.
Proszę Was zatem o pomoc. Jak powrócić do "kontaktu z koniem"??? Jak delikatnie aczkolwiek skutecznie ująć te wodze, żeby koń był cały a ja nieopierniczana przez trenerkę?
Proszę też o szczegółowe wyjaśnienie ostatniej fazy skoku, gdzie wiem, że powinnam oddać a nie rzucić wodze. Ile trzeba naskakać, by wyrobić sobie wyczucie jeździeckie w tej kwestii? Czy jest to do osiągnięcia dla mnie jeszcze w tej dekadzie?
Dziękuję wszystkim, którzy zechcą mi pomóc

guli · Gość

O dla mnie to też ciekawy temat.
Głównie jeżdzę na luźnych wodzach i bardzo długo mnie męczyło,że kon nadziewa się wtedy na wędzidło.Ale uświadomiłam sobie,ze mam luźny nadgarstek i łokieć, więc nie powinien tego odczuwac <eh?>
Nawet zaczęłam patrzeć na pysk konia w czasie galopu/czego wcześniej nigdy nie robiłam/- no i nie jest to mocny kontakt, tylko lekki i nie ma szarpania- przynajmniej takie mam odczucie.

dakron

Martik chciałabym ci pomóc , ale sama mam z tym niezły problem , nigdy nie udało mi sie zadowolić mojego trenera w tym temacie Sad

kocia

Heh, kochana, takie coś musi tobie ktoś pokazać. Można pisać i opowiadać o tym, ale przynajmniej w moim przypadku, jak Pumcia nie chwyciła mnie za łapę i nie pokazała jak ma wszystko wyglądać, to nie zajarzyłam. Nie wiem, może ja jakaś mało pojętna jestem Wesoly

martik

guli · Gość

Wg mnie, to zawsze jest sens pytać.Czasem ktoś podpowie, że człowiekowi rozjasnia się Wesoly

Martik- pojedziemy na wiosnę do Kwiatkonia- to dużo załapiemy tanczy

Monika78

Pan Jan w Annopolu tak nam opowiadał o działaniu ręki przy skoku.
Po pierwsze, żeby najechać na przeszkodę koń musiał mocno iść do przodu - trzeba było tak działać łydkami, żeby mieć w ręku co najmniej 5 kg (a raczej te 5 kg było określone, że to 'ledwo jedzie'). I kolejna ważna rzecz - trzymanie tych 5kg miało nie być nadgarstkiem (nadgarstek cały czas był elastyczny) - to było utrzymywane przez napięcie w barku i łokciu. Przy ruchach końskiej głowy stała siła kontaktu była utrzymywana przez ruch łokcia w linii równoległej do końskiego kręgosłupa (kluczowe jest tutaj niezałamywania nadgarstków)

Dopiero na tak przygotowanym koniu można było najeżdżać na przeszkodę - w czasie najazdu (cały powinien być w półsiadzie) pilnujemy tego żeby koń szedł tym równym ustalonym rytmem (i w ręce nam przez przypadek nie ubyło), a na 1 foule przed przeszkodą (najczęściej po prostu nad wskazówką) rozluźniało się łokieć i bark tak, żeby koń sam sobie wziął tyle wodzy ile trzeba. Rzucenie wodzy, wypuszczenie ich z ręki (lub nawet przesunięcie w dłoni) - to były wielkie błędy. Istota była taka, że to nie my wyciągamy rękę, ale trzymamy ją czujną tak, aby koń minimalną siłą sam ustawił nam rękę w odpowiednim miejscu poprzez wyciagnięcie swojej szyi. Przy lądowaniu trzeba było od razu wrócić na kontakt sprzed skoku i kontynuować jazdę identyczną jak w fazie najazdu.

No i sam półsiad w czasie skoku - Pan Jan mówił, że mamy jechać prawie tak jakby tej przeszkody nie było; to koń ją skoczy, a nie my więc mamy „nie skakać” naszym dosiadem (często na placu było słychać "Pani X proszę pamiętać i tego nie skakać. No - jedziemy na tą stacjonatkę, z życiem"). Dla jeźdźca ma być ważny najazd i odjazd - jak tego nie skopiemy, to i sam skok będzie ok.

Muszę przyznać, że w Annopolu nauki Pana Jana rodziły najczęściej mój wewnętrzny sprzeciw, ale teraz pomału zaczynam je doceniać...

Monika

osm

Tak po krotce, co ja o tym myśle - na ręce nie moze byc 5kg !!!! Lekki kontakt tak, ale nie 5 kg - spróbuj sobie powiesic na szczęce cięzarek 5kg.

W najezdzie, cz w ogole w jezdzie musimy odczuwać kontakt z pyskiem, jesli nie ma NIC na rece, znaczy, ze albo jezdzimy na luznej wodzy albo kon sie schowal i juz nie odpowieda na nasze pomoce.
Łokcie, barki powinny być rozluźnione, ręka dość swobodnie, nadgarstek lekko zgięty i nie usztywniony (tu pomaga odpowiednie trzymanie wodzy - z kciuka zrobic daszek).
W ostatniej fazie naskoku nalezy otworzyć lekko nadgarstek (dłoń na wodzach zacisnieta - nie otwierac palcow), tak aby koń mogł lekko upuscic szyję do zamachu. To wszystko musi być przy równowadze tułowia, zeby przy otwieraniu ręki nie polożyć się na łopatki, nie przycisnąc konia w tej faze odskoku swoim ciezarem. Otwarcie nadgarstka pomaga koniowi w odskoku - nie wolno trzymać do konca, bo skok wyjdzie jak w XIXw.
To tyle na razie Wesoly

guli · Gość

Na ręce to jak czytałam , nie może być więcej niż 250g Angel

mniej więcej kostka masła

osm

Ja bym się nie upierał nad konkretnymi wartościami - to często zależy od konia, od danego ćwiczenia, ale na pewno nie jako reguła 5kg. Ja bym jako regułę podał 10g

Tylko kto to zmierzy

))

Monika78

Ech - przecież napisałam, że to teoria Pana Jana stop

On często wymagał kontaktu większego niż te 5 kg...

Kiedyś mieliśmy ćwiczenie na sucho - w stój Pan Jan złapał wodze niedaleko przy wędzidle i mieliśmy pokazać jak wygląda nasz kontakt w czasie jazdy. Przy kontakcie, który został określony jako "znośny" mnie bolały ręce - wszystko wcześniej było za słabe.

Ale ja mały żuczek jestem, Jan Lipczyński jest człowiekiem widzącym o koniach setki razy więcej niż ja i dlatego mogę tylko przedstawić jego teorię - nie chcę jej oceniać, bo nie jestem do tego kompetentna.

Zresztą czasem myślę, że jest to wersja skoku dla osób uczących się skakać. Jak masz wprawę i wyczucia zapewne to wszystko wygląda inaczej...

Monika
[/url]

guli · Gość

Jak pan Jan wymaga kontaktu większego niz 5 kg, to może nie powinien szkolić uczniów <eh?>
Wyobrażam sobie "czułość" pysków tych koni.
Osm naprostował na 10 g i to wydaje mi się lepsze od 250 g- a 5 kg to raczej chyba nieporozumienie mysl

osm

No jeśli były trener kadry i stary WKKWista tak uczy, to ja już się nie odzywam - nie wiem, nie znam się, pochodzę chyba na siłownię.

kocia

dakron

Wiecie ja sie nie znam.... ale.... sidziałam parę razy na koniach skaczących sportowo .... to mordercy , perszingi , pędzą na oślep przed siebie .... 10 g = śmierć w oczach.
Na delikatnym kontakcie to można jeździc na własnym koniu który reaguje na nasz dosiad i subtelne pomoce.