Stajenka

nongie

W swojej karierze "wiecznego rekreanta" odwiedzilam sporo rożnych stajni i sporo się naoglądalam. Zwykle po sezonie, jesienią konie mają mniej ruchu i są "weselsze" - trochę wiecej brykają, ponoszą, zabierają się. Gleby sa częstsze.

Reakcje instruktorów bywają rożne - od obojętności ("kto kazał zsiadac?"), przez usprawiedliwiania konia ("on taki jest, to normalne") i entuzjazm ("stawiasz flaszkę!") do traktowania takich zdarzeń jak osobistej klęski ("proszę, nie spadaj!").

Jakie podejście Wam odpowiada?
Co jesteście w stanie zaakceptować, a co jest wg. Was nie do przyjecia?

dakron

Z punktu widzenia instruktora, to zawsze mam nadzieję że klient się podniesie o własnych siłach, podchodzę , poklepię, uśmiechnę się, zagadam, zapytam czy wsiądzie, nigdy nie zmuszam do natychmiastowego ponownego zajęcia miejsca w siodle, daję czas na ochłonięcie.
Bywałam w stajniach gdzie upadek był kwitowany wiwatami i wrzaskiem „ FLACHA” , no cóż, jak trzeba, to trzeba.. zawsze można zmienić stajnie... albo nie spadać
Upadki zdarzają się nawet najlepszym, to ryzyko wliczone w uprawianie tego pięknego sportu... złe podejście instruktora może skutecznie zniechęcić do jazdy.

nongie

dakron

myśly zmienili w 4 osoby, ale dołozyło się jeszcze kilka spraw Mruga

.. wiesz ... jest wielku jeźdźców kórzy lubią sobie wypić w sobotnie popołudnie

nongie

Mi nie tyle chodzi o drinkowanie, bo moze to być rownież flaszka mleka - raczej o samo podejscie do rozrabiających koni na jeździe. Czy to brykanie jest traktowane jak dodatkowa atrakcja, zło konieczne, czy też coś niepożądanego, niedobrego, co należy korygować, nie tolerować, oduczać.

dakron

Nieletnia za upadek ma upiec ciasto na poniedziałek.. już się cieszę.. bo nie będę smarować blachy masłem Jezyk

Konie brykają i płoszą się , każdy koniarz to wie, nawet najspokojniejszy w końcu odpali.
Tzw. trudniejsze konie dostają lepsi jeźdźcy, a inną sprawą jest fakt, że lepiej poduczyć się właściwych reakcji na takie sytuacje na placu, niż być zaskoczonym piszczącą dziewczyną w terenie.. skąd powrót na piechotę jest bardziej męczący.

Paskuda

Dekster

U mnie w stajni byli chłopcy,którzy uwielbiali kawały inaczej.Pomijając fakt,że to co robili czasem w terenie i na ujeżdzalni było szczytem kretynizmu.Był facet,troche taki pedancik,białe bryczeski,czapraczki,wyglancowane oficerki itp.Zawsze wycinali mu jakiś numer,a to nie dociagali popregu(bo jw pan konia sobie nigdy nie czyścił)więc i stawiał często,a to dawali mu wystanego konia...
Ciasto-pomysł rewelacyjny.Ja na szczęście spadam wychodzi,że raz na rok a jeżdze codziennie,a wcześniej nie tylko na jednym koniu.
Gdybym była instruktorem,pewnie starałabym się to obracać w taki"dydaktyczny żart",żeby sie człowiek nie zniechęcił ale żeby wiedział jakie mogą być konsekwencje.

dakron

Wczoraj instruktor po drugim spłoszeniu, zarządził pozbieranie myśli i koni, a potem walnął bardzo fajna mówkę, która była mądra w treści i dość zabawna, więc nerwy troszkę nam się rozluźniły, co jak wiemy, to ma znaczenie na podminowanie koni.
Inna sprawą jest zaufanie jakim obdarzamy instruktora, jeśli on potrafi wytworzyć odpowiednią atmosferę to już połowa sukcesu.

nongie

Poszumy Frankusowe

nongie

Kopytko

Myślę,że najlepszym rozwiązaniem jest dobierać konie tak żeby nie było przykrych niespodzianek, choć nie zawsze jest to możliwe szczególnie wtedy kiedy poprostu nie wiadomo jak "dobrze" ktoś sobie radzi. Uważam jednak, że ostrożność w tym względzie jest jak najbardziej na miejscu.
Ostatnio na jeździe mała dziewczynka trochę sobie nie radząc na kucuku strasznie piszczała, w konsekwencji czego spadła i myślę że warto pogadać z dzieciakami o takim zachowanniu. Myślę że obcowanie z końmi jest taką trochę szkołą życia, dla osób mniej odważnych zapewne bardzo trudną. Moje zdanie jest takie - małymi krokami do przodu. A jak już zdarza się upadek zachować zdrowy rozsądek i przesadnie nie rozczulać się, niepotrzebnie nie wyolbrzymiać, ponieważ to tylko przy następnym bryknięciu konika wywołuje niepotrzebny stres.

Omega

nongie