Stajenka

dakron

Ja się z Wami zgadzam, że to męcząca metoda naukowa, ale co zrobić jeśli jakoś nikt nie ma ochoty na naukę galopu na lonży, grupy rekreacyjne sa liczne, dobrych koni jak na lekarstwo.. znowu dochodzę do wniosku że trzeba brać lekcje indywidualne na pewnych etapach edukacji jeździeckiej
Coś mi tu zalatuje dyskusją akademicką .. przecież świetnie wiemy jak jest w szkółkach i jakie konie w nich pracują
Oczywiście mogliby zaczynać galop od kłusa skróconego, ale ... czołowy jest zazwyczaj lepszym jeźdźcem i ma lepszego konia, temu uda się zagalopowanie, następny jak jest z tych szybkich naśladowników to też zagalopuje, trzeci się rozpędzi w kłusie, czwarty skręci do środka, piąty właduje się w zad czwartego.. normalna rzecz .. mały chaosik.. aż uśmiecham się pod nosem.. bo zawsze ktoś bojaźliwy znajdzie się grupie i piszczy po pierwszych taktach i wyhamowuje.. ja się nie oszukuję.. to nie są lekcje indywidualne
W zeszłym tygodniu miałam zastępstwo na zajęciach grupy sportowej- ujeżdżenie zaawansowane, ostatnie 25 minut to były zajęcia indywidualne na kole, jeden na jednego, właśnie zagalopowania z kłusa, stępa i stój w obie strony , reszta w tym czasie miała ćwiczyć zatrzymania na literach, kłus ćwiczebny i anglezowany i przejścia. Kiedy ma się 6 osób to i tak jest co robić , tym bardziej że są to nastolatki, a nie dorośli. Praca z małymi sportowcami jest miła, łatwa i przyjemna, chociaż i rekreację bardzo sobie cenię.

Paskuda

nongie

Oto co o pracy instruktora mowi Eliza Skórczyńska - instruktor jazdy konnej i zawodniczka, aktualnie kończy studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego – komunikację społeczną i posiada licencjat z socjologii (Toruń):

Praca instruktora (...) jest bardzo odpowiedzialna. Trzeba umieć przydzielić danego konia uczestnikowi wedle rzetelnego rozpoznania jego stopnia zaawansowania w jeździe, bo o wypadki nie jest trudno, więc trzeba zachować cały czas czujność. (...) Trzeba też umieć podejść do jeżdżących, zachęcić ich, rozmawiać z nimi, a nie tylko musztrować i wydawać komendy. Słowem, trzeba doprowadzić do tego, aby nauka konnej jazdy postrzegana była jako przyjemność, rodzaj pożytecznej zabawy, a nie ciężki obowiązek. Trzeba lubić pracę z dziećmi i młodzieżą. Inaczej nie będą z uśmiechem przystępować do zajęć.
(za "Echo Gmin" nr 44 31 X - 6 XI 2006 r)

dakron

W grupie początkującej, nie ma możliwości dania najtrudniejszego konia najlepszemu jeźdźcowi, bo takowych nie ma, ten który zna się na figurach i w miarę trzyma tempo dostaje dobrego konia aby być bezpiecznym czołowym.
Metodę którą opisuje Paskuda stosuje w grupie średniozaawansowanej.

Paskuda

Chyba miałam do czynienia z innymi szkółkami, bo nie wyobrażam sobie puścić 6 jeźdźców uczących się galopować, wszystkich razem na kole na galop.

Opisana przeze mnie metoda jak najbardziej nadaje się do zastosowania w grupie osób rozpoczynających naukę galopu;

nongie

U nas (hehe, chyba już tak mogę pisac, wykupiłam kolejny karnet) w Zakrzowie pierwszy galop odbywa się na Koniu_do_zadań_specjalnych - Lizie. Ona ma bardzo miękkie chody i jest nauczona reagować (zwalniać!) na głos instruktora, robi się to na zamkniętej przestrzeni (kryta ujeżdzalnia). Kolejne galopy są juz w grupie, metodą opisaną przez Paskudę.

Koń do zadań specjalnych i zadowolona kursantka po pierwszym w życiu galopie:
[link widoczny dla zalogowanych]

nongie

[link widoczny dla zalogowanych]

Co to "instruktor trenerski"? <eh?>

osm

To chyba jest ten co szkoli trenerów rotfl

nongie

To byłby "trener instruktorski" chyba? Wesoly

Ale kiedy tak czytam tę reklamę instruktora, to kierunek wydaje mi się bardzo słuszny. Mysle ze przydzie taki czas, ze Kluby i Szkółki będą rywalizować miedzy sobą jakością instruktorów, a ci najlepsi będą gwarantować pracodawcy wysoką frekwencję na jazdach - bo ludzie pojdą za nimi. I odwrotnie - instruktor z podejściem "jakiego mnie Panie stworzyłes takiego mnie masz" - będzie w stanie 'położyć' rekreację albo Klub.
Kiedy zaczynałam jeździć - w mojej okolicy nie było alternatywy. Teraz, mając kilka miejsc do wyboru - wybieram to, w ktorym jest IMHO najlepszy instruktaż. Nie konie, nie otoczenie, nie ceny.

A czym Wy się kierujecie przy wyborze stajni?

kawa · Gość

Ja tym samym - jak zaczynałam jeżdzić .Tu i ówdzie były wprawdzie jakieś pojedyncze koniki , jakies prywatne stajenki.Ale ja barzo bałam sie koni , i wiedzialam że musze zaczynać tam gdzie nademną bedzie ktoś mądry cały czas czuwał , i nigdy nie mówiłam że już umie to i tamto , i chce dobrego konia.

ansc

Ja niestety nie znalazłam jeszcz w swoim życiu dobrego instruktora. Dlatego jeżdżę sama Mruga

dakron

Znam dwie osoby które chcą tylko przebywać z końmi, niekoniecznie jeździć.. no może stępem na zamkniętym terenie, odpoczynek i relaks daje im obcowanie i czyszczenie zwierzaka. Jeśli ktoś przyjdzie i powie że interesuje go taki typ jeździectwa to ja z uśmiechem nauczę go obchodzić się bezpiecznie z ulubieńcem. W każdej stajni znajdzie się koń spacerowicz, dla którego kłus to już fanaberia jeźdźca.
Znam miłośników terenu, dla których jazda na placu to męczarnie, interesuje ich wałęsanie się po lesie niezależnie od stylu dosiadu.
Ja jestem typem pracusia, lubię robić konie pod swoje widzimisie, od czasu do czasu proszę o konsultację kogoś z zewnątrz, bo wiadomo że siedząc na końskim grzbiecie nie zawsze widzi się własne błędy... nawet jeśli na hali są lustra. Lubię spokojną i cichą pracę we dwoje, od czasu do czasu jakiś sympatyczny terenik, ale bez szaleństw.
Jeśli chodzi o instruktorów, to stanowczo preferowałam wymagających, tych którzy uczyli wg kryteriów wyznaczanych przez literaturę jeździecką, szkolących mnie technicznie. Kłaniały się tu jazdy indywidualne lub w małych 3-4 osobowch grupach

haneczka

nongie

Czy Waszym zdaniem można być słabszym jeźdźcem niż instruktorem?
Albo innaczej - czy można być kiepskim jeźdźcem i dobrym instruktorem jednocześnie?

Paskuda